فهرست مطالب
ارز دیجیتال مونرو (XMR) یکی از محبوب‌ترین رمز ارزهای موجود در بازار است. حتماً تا به حال درباره بیت کوین و اتریوم چیزهایی شنیده‌اید، ولی هزاران گونه ارز دیگر وجود دارد که مدعی برتری بر بیت کوین هستند. برخی از این ارزها، ارزان‌تر یا سریع‌تر هستند.
بااین‌حال، خصوصیت تقریباً متمایز مونرو در ناشناس بودن آن است. به علت رمزنگاری پیشرفته این تکنولوژی، غیرممکن است که کسی از فرستنده و گیرنده و مقدار ارز منتقل شده، باخبر شود. در این مقاله توضیح می‌دهیم که عملکرد این ارز چگونه است و چرا کاربران اینترنت عادی و دیپ‌وب را به خود جذب کرده است.
مونرو چیست؟
ارز دیجیتال مونرو رمز ارزی است که اساس آن «غیرقابل ارجاع» و «غیرقابل ردیابی» است؛ یعنی نمی‌توان بین دو تراکنش مختلف، ارتباطی برقرار کرده و نمی‌توان خریدار و فروشنده را ردیابی کرد. در واقع این، هدف مونرو است. این تکنولوژی نیز جهت انتقال وجه از بلاک چین بهره می‌برد. با این مزیت که مبدأ، مقصد و میزان تراکنش را رمزنگاری می‌کند. حالا بیایید این فناوری را با بیت کوین مقایسه کنیم.
تاریخچه مختصر ارز دیجیتال مونرو
مونرو فورکی از بایت کوین است که در سال 2012 عرضه‌شده بود. این تکنولوژی بر اساس تکنولوژی متن‌باز کریپتونوت (CryptoNote) ساخته شده است که هدف آن، اصلاح بعضی از نقاط ضعیف بیت کوین بود. مثلاً دو مورد از نواقص ذخیره‌سازی ایسیک (ASIC) عبارت است از استفاده از سخت‌افزار مخصوص و کمبود خصوصی‌سازی در تبادلات.
کریپتونیت حالا پایه تعداد زیادی ارز دیجیتال است که هدف آنها اطمینان و قدرت بیشتر است. در سال 2014 برنامه‌نویسان که از توزیع اولیه بایت کوین ناراضی بودند آن را به پروژه دیگری به نام بیت‌مونرو (Bitmonero) تغییر دادند. این نام بعداً به مونرو تبدیل شد.
مونرو چگونه کار می‌کند؟
ارز دیجیتال مونرو در جهت امنیت بیشتر، از روش امضای حلقوی (Ring Signature) بهره می‌برد. این کار باعث تمایز تبادل طرفین این رمز ارز از تبادلات دیگر می‌شود؛ بنابراین، تبادل موردنظر به‌طور تصادفی در لیست تبادلاتی قرار می‌گیرد که درنتیجه، منشأ آن تقریباً غیرقابل‌شناسایی است.
روش امضای حلقوی چه چیزی را پنهان می‌کند؟
روش امضای حلقوی، مقدار مونرو ارسالی را رمزنگاری می‌کند. به این صورت که هر تبادل را به چند تبادل کوچک‌تر تقسیم می‌کند و با هر یک به‌عنوان یک تراکنش مجزا برخورد می‌کند. همه این‌ها در تبادلات دیگر مخلوط می‌شوند تا شناسایی عملکرد اصلی تقریباً غیرممکن شود. باید توجه شود که این روش با تکنیک‌های مورد استفاده در خصوصی‌سازی دش، متفاوت است.
چه خصوصیتی مونرو را متفاوت می‌کند؟
بسیاری از ویژگی‌های ارز دیجیتال مونرو مشابه سایر رمز ارزها است. مونرو یک پروژه متن‌باز است و کاملاً بی‌قیدوشرط بوده و مجوز نمی‌خواهد. این ویژگی دوم می‌تواند جهان را تغییر دهد زیرا هیچ دولتی نمی‌تواند شما را از استفاده از این رمزارز منع کند.
این یعنی اینکه افراد فاقد امکانات بانکی نیز می‌توانند برخلاف گذشته با روشی که درگذشته نمی‌دانستند، در اقتصاد دیجیتال وارد شوند که تنها لازمه آن، اتصال به اینترنت و دستگاه مقصد است. به معنی واقعی کلمه، میلیون‌ها نفر در جهان به خدمات بانکی دسترسی ندارند؛ اما گوشی هوشمند و شبکه Wi-Fi دارند. هند یک مثال از یک کشور با تعداد بسیاری شهروند بدون تسهیلات بانکی است.
حریم خصوصی
ویژگی اصلی ارز دیجیتال مونرو حفظ حریم خصوصی است. هیچ‌کس نمی‌تواند به یک تراکنش رمزنگاری‌شده وارد شود. این ویژگی ایده‌آل برای کسانی مناسب است که به دلایل متعدد نگران فاش شدن حریم خصوصی خود هستند. برخی از این علل غیرقانونی است، ولی همه آنها را در برنمی‌گیرد. ارزی همچون مونرو برای کاربردهای اجتماعی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. در چنین حالتی، شخصی‌سازی امری واجب است، حتی اگر قانونی، نقض نشود.
انعطاف‌پذیری
ممکن است تبادلات بیت کوین را مورد پیگیری قرار داد. البته این پیگیری بسته به اینکه کاربر چگونه از بیت کوین استفاده می‌کند، ممکن است نتوان هویت افراد را شناسایی کرد؛ اما می‌توان آدرس مقصد و منبع آن را پیگیری کرد.
این بدان معناست که یک کاربر می‌تواند بگوید که یک بیت کوین خاص در یک عمل مجرمانه دخالت داشته یا خیر که این وضعیت ایده‌آلی نیست! اما با استفاده از خاصیت «حریم خصوصی» مونرو، هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید چه تبادلاتی انجام شده است و تقریباً غیرممکن است تشخیص داده شود که یک واحد مونرو در چه تبادلاتی دخیل بوده و یا چه رابطه‌ای با یک عمل خلاف قانون داشته است. هیچ حافظه‌ای در تبادلات ارز دیجیتال مونرو وجود ندارد؛ یعنی این سیستم به اصول خاصی مقید نیست!
مقیاس‌پذیری دینامیک
قابلیت مقیاس‌پذیری دینامیک (scalability) یعنی یک شبکه با توجه به درخواست و تقاضا چگونه رشد می‌کند. رمز ارزهای مبتنی بر بلاک چین، طبق تعریف، اندازه محدودی دارند. مثلاً بیت کوین محدودیت اندازه 1 مگابایتی دارد؛ یعنی فقط یک مگابایت از اطلاعات تراکنش در هر 10 دقیقه ذخیره می‌شود و متأسفانه اگر کاربران زیادی بخواهند هم‌زمان با بیت کوین تبادل کنند، بلاک چین پر از اطلاعات تراکنش می‌شود و تبادلاتی که هیچ جایی برای پذیرش ندارند باید صبر کنند تا (miner) ماینر، آنها را استخراج کند.
از آنجا که ماینرها ترجیح می‌دهند به تراکنش‌های بزرگ‌تر بپردازند، اگر شبکه خیلی شلوغ باشد، کاربران را تشویق می‌کند که تراکنش‌های بزرگ‌تری انجام دهند تا مشمول رسیدگی به معاملات شوند.
اما ارز دیجیتال مونرو متفاوت است و در آن، واحدها محدودیت تعریف شده ندارند. با وجود اینکه این خصوصیت موجب ظرفیت بالاتری برای انجام معاملات می‌شود؛ اما یک ایراد دارد. کاربران اسپم یا غیرواقعی می‌توانند بلوک‌ها را پر کنند و این موجب ایجاد بلاک‌های بسیار بزرگ می‌شود.
مقاومت از نوع ASIC
مشکل دیگر بیت کوین این است که احتیاج به سخت‌افزارهای مخصوص برای استخراج دارد. این سیستم‌ها از دستگاه اسیک (ASIC) استفاده می‌کنند که موجب شده این ادوات بسیار گران باشند. استفاده و نگهداری از این سخت‌افزارها و عملیات صورت گرفته، هزینه زیادی می‌طلبد.
اما مونرو متفاوت است. این تکنولوژی از الگوریتم رمزنگاری جایگزین بیت کوین بهره می‌برد که مشهور به CryptoNight است. این روش از راه‌های پیشرفته‌ای برای ساخت چیپ‌های ASIC استفاده می‌کند تا بدون کسب درآمد، مناسب ذخیره‌سازی ارز دیجیتال مونرو شود. این فرایند کمی پیچیده است و اینجا مجال گفتن آن نیست؛ اما مونرو می‌تواند هم با CPU و هم GPU کار کند؛ یعنی این ارز از بیت کوین، متراکم‌تر است.
کلیدهای متعدد
مونرو نسبت به بیت کوین و اتریوم سیستم متفاوتی برای شناسه‌ها دارد. در این رمز ارز، فقط یک جفت کلید هست: کلید عمومی و کلید خصوصی؛ اما مونرو از یک کلید عمومی، یک کلید خصوصی و کلید مصرفی که هم عمومی و هم خصوصی است استفاده می‌کند.
- فقط آدرس‌های عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرند و فقط کلیدهای نمایش عمومی تولید می‌شوند.
- برای کنترل کاربری رمز ارز و تشخیص اینکه ارز دریافت شده، یک شناسه خصوصی مورد نیاز است.
- برای تایید یک تبادل، احتیاج به یک شناسه مصرف عمومی دارد.
- شناسه‌های مصرف خصوصی برای تبادلات در حال پردازش، مصرف می‌شود.
مونرو چگونه استخراج می‌شود؟
ارز دیجیتال مونرو نیز همانند سایر ارزهای دیجیتال استخراج می‌شود. برخلاف بانک‌ها یا دولت‌ها که از ارز فیزیکی چاپ شده بهره می‌برند، مونرو به‌وسیله کاربران خود استخراج می‌شود و تکنولوژی پشت آن را بلاک چین می‌نامند. این فناوری مانند یک مدیرکل، هر تراکنش انجام شده‌ای را دنبال می‌کند. شبکه مونرو صندوق مالی کاربران را وارسی می‌کند.
برای پردازش این تراکنش‌ها، ذخایر مونرو از توان پردازش کامپیوتر کاربران بهره می‌برد تا بلاک‌های جدید را پردازش کند و ماینرها نیز پاداش می‌برند. این کمک می‌کند که تعداد ارزها در شبکه تنظیم شود و کاربران هم تشویق شوند که مونرو جدید ذخیره کنند.
مزایا و معایب ارز دیجیتال مونرو
مزایا
- از محرمانه‌ترین رمز ارزها است.
- تراکنش‌ها قابل بررسی توسط هیچ کس نیست.
- تراکنش‌ها را نمی‌توان دنبال و ردیابی کرد.
- محدودیتی ندارد و مقیاس‌پذیری آن هزینه زیادی نمی‌برد، حتی اگر بارها استفاده شود.
- می‌توانیم انتخاب کنیم که چه کسی تراکنش ما را ببیند. مثلاً اگر بخواهیم ثابت کنیم که با مونرو مالیات داده‌ایم، می‌توانیم شناسه خصوصی خود را به سازمان مالیات کشور خود تحویل دهیم. این مانع از این می‌شود که سازمان‌ها این تکنولوژی را ممنوع کنند.
- تیم بزرگی از برنامه‌نویسان روی آن کار می‌کنند.
معایب
- با وجود مقاومت در برابر ماینرهای ایسیک ASIC، همچنان مقدار زیادی تمرکز بر روی ماینرهای مونرو وجود دارد و تقریباً 43 درصد از میزان رمزنگاری فقط در سه مرکز انجام می‌شود.
- کیف پول‌های زیادی برای ارز دیجیتال مونرو ساخته نشده است. صندوق‌های پول سخت‌افزاری یا سیستم‌های چند رمزنگاری همانند Jaxx آن را پشتیبانی نمی‌کنند.
- برای نگهداری امن مونرو کار سخت‌تری پیش رو داریم. شاید به همین علت باشد که به‌طور گسترده از آن استفاده نمیشود.
- چون مونرو بر اساس بیت کوین ساخته نشده است، تولید نرم‌افزار برای کار با بلاک چین آن دشوارتر است.
حرف آخر
برای سال‌ها، ارز دیجیتال مونرو رمز ارز مناسبی برای کسانی بوده است که خواهان تضمین حفظ حریم خصوصی خود بوده‌اند. این یک شبکه ویژه برای برنامه‌نویسان است که به حفظ حریم خصوصی کاربران خود متعهد هستند. به‌روزرسانی‌های جدید در جهت ایجاد عدم اتصال و ردیابی در ارزهای های دیجیتال است.
منبع: bitdegree , commodity , academy.binance