احتمالاً با نظریه استخر نقدینگی در اکوسیستم دیفای رو به رو شده‌اید. سوال این است که استخر نقدینگی چیست، چگونه کار می‌کند و چرا در امور مالی غیرمتمرکز به آن نیاز داریم؟ استخرهای نقدینگی، استاندارد جدیدی برای انجام ترید کارآمد را ارائه می‌دهند و در عین حال به بازگشت سرمایه سرمایه‌گذارها کمک می‌کنند. در ادامه، به بحث در مورد عملکرد، مزایای اولیه و جنبه‌های کلی آن خواهیم پرداخت. نقدینگی چیست؟ ضروری است قبل از پرداختن به موضوع استخرها، درمورد نقدینگی شناخت داشته باشیم. به زبان ساده، نقدینگی به مقدار پول موجود برای توافق گفته می‌شود و در اصل به تبیین این مسئله می‌پردازد که تبدیل دارایی از صورتی به صورت دیگر تا چه حد آسان است. قبل از ظهور رمزارزها، فروش دارایی در قبال نقدینگی بسیار آسان بود. اکنون، در قالب ارزهای دیجیتال [1]، این روند به سهولت تبادل دارایی رمزارز به یکدیگر اشاره دارد. برای تبدیل آسان رمزارزها به یکدیگر، لازم است که مقدار کافی از توکن‌ها موجود باشد. این روند اطمینان می‌دهد که درخواست‌های کاربران بدون در نظر گرفتن حجم مورد تقاضا برآورده شود. علاوه بر این، اطمینان می‌دهد که حداقل تفاوت قیمت وجود خواهد داشت، زیرا همیشه تقاضا و عرضه حالتی متوازن دارند. یکی دیگر از الزامات اصلی، زمان است. سیستم‌هایی که نقدینگی ضعیفی دارند، قادر به تامین نیازهای کاربران خود نخواهند بود. این بدان معناست که اگر حجم تقاضا بیشتر از نقدینگی موجود باشد، در تسویه تاخیر به وجود می‌آید. با توجه به موارد گفته شده، درمی‌یابیم که تبادل و ترید به نقدینگی خوبی نیاز دارد. اگر این امر محقق نشود، کاربران تجربه تبادل بسیار ضعیفی را خواهند داشت. استخر نقدینگی چیست؟ استخرهای نقدینگی، استخرهایی با توکن قفل شده در قراردادهای هوشمند هستند که نقدینگی را در صرافی‌های غیرمتمرکز [2] ارائه می‌کنند تا مشکلات ایجاد شده به واسطه نقدینگی چنین سیستم‌هایی را کاهش دهند. علاوه بر این، استخرهای نقدینگی نامی معین برای سفارش‌های مشترکی هستند که سطوح قیمتی را ایجاد می‌کنند که پس از رسیدن به آن، روند صعودی یا نزولی حرکت دارایی مشخص می‌شود. وجوه نگهداری شده در این استخرها از سوی سایر کاربران تامین می‌شود که درآمد غیرفعال از محل سپرده خود و از طریق هزینه‌های ترید مبتنی بر درصد استخر نقدینگی کسب می کنند. استخرهای نقدینگی چگونه کار می‌کنند؟ در امور مالی غیرمتمرکز، قراردادهای هوشمند بر اتفاقات استخر نقدینگی تسلط دارند. بازارسازهای خودکار (AMM) بیشترین استفاده را از استخرهای نقدینگی داشته‌اند. استخر نقدینگی، بازاری را برای یک جفت دارایی خاص در بستر صرافی غیرمتمرکز -برای نمونه (DAI/ETH)- ایجاد می‌کنند. هنگامی که استخر نقدینگی ایجاد شد، تامین کنندگان نقدینگی، قیمت اولیه و عرضه برابر برای هر دو دارایی را تعیین می‌کنند. مفهوم عرضه برابر برای هر دو دارایی، به مفهوم یکسانی برای تمام تامین کنندگان نقدینگی است که تمایل به عرضه نقدینگی در استخر دارند. تامین کنندگان نقدینگی متناسب با مقدار نقدینگی که برای استخرها تامین می‌کنند، تشویق می‌شوند. هنگامی که تبادل و ترید تسهیل می‌شود، هزینه (Fee) تراکنش به طور متناسب بین تمام تامین کنندگان نقدینگی توزیع می‌شود. قراردادهای هوشمند مختلف، موارد گوناگونی از کاربرد استخرهای نقدینگی را امکان‌پذیر می‌کنند. برای نمونه، الگوریتم ثابت بازارساز، تامین منبع نقدینگی ثابت را تضمین می‌کند. نسبت توکن‌ها در استخر نقدینگی، قیمت دارایی‌ها را تعیین می‌کند. برای نمونه، هنگامی که ETH را از استخر DAI/ETH خریداری می‌کنید، مقدار اتریوم [3] از استخر کاهش می‌یابد و متناسب با آن عرضه دای، افزایش می‌یابد. این روند می‌تواند موجب افزایش قیمت اتریوم و کاهش قیمت دای شود. برای آشنایی بیشتر با بازارسازهای خودکار و نحوه کار آنها، پیشنهاد می‌شود این مطلب [4] را مطالعه کنید. اهمیت نقدینگی در واقع نقدینگی به حدی اهمیت دارد که تا حد زیادی تغییرات قیمت دارایی‌ها را رقم می‌زند. تعداد نسبتاً محدودی از سفارش‌های باز برای طرفین دفتر سفارش (Order book) در بازار نقدینگی پایین و محدود، آزاد هستند. این روند نشان می‌دهد که یک تراکنش می‌تواند قیمت را به هر طرف به صورت چشمگیری تغییر دهد تا موجب غیرقابل پیش‌بینی بودن و جذابیت بازار سهام شود. استخرهای نقدینگی، بخش مهمی در انقلاب بازارهای مالی غیرمتمرکز (DeFi) محسوب می‌شوند که از پتانسیل بالایی برخوردار هستند. به طور معمول، این استخرها موجب تسهیل مبادله (Swap) حجم بالایی از دارایی‌ها با دارایی‌های پشتیبانی‌شده دیگر می‌شوند. اجزای تشکیل دهنده استخر نقدینگی اجزای مختلفی در تشکیل استخرهای نقدینگی وجود دارند که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم: تامین کننده نقدینگی تامین کننده نقدینگی، فردی است که دارایی‌های خود را در بستر یک استخر نقدینگی خاص سپرده‌گذاری می‌کند. برای نمونه، فردی می‌تواند تامین کننده نقدینگی در یونی‌سواپ (Uniswap) [5] باشد و دارایی‌های خود را در استخر این صرافی به صورت سپرده بگذارد. صرافی به صورت کلی، توکن‌ مشتقه به عنوان رسید وجوه مالی سپرده شده از سوی فرد، صادر می‌کند. در بستر یونی‌سوآپ، این توکن‌ها موسوم به توکن‌های LP (توکن‌های تامین کننده نقدینگی) هستند. این توکن‌های LP می‌توانند به ازای برداشتن نقدینگی از پلتفرم سوزانده شوند یا اینکه در بازار آزاد ترید شوند. اصطلاح تامین‌کننده نقدینگی، اصطلاحی کلی است و می‌تواند به صورت متفاوت در پلتفرم‌های گوناگون به کار رود. برای نمونه در پلتفرم وام‌دهی، به آن وام دهنده گفته می‌شود. علاوه بر این، نوع پاداش‌های دریافت شده از سوی تامین‌کننده نقدینگی نیز در پلتفرم‌های مختلف، متفاوت است. برای نمونه، در صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX)، تامین کننده نقدینگی می‌تواند سهمی از هزینه معاملات دریافت کند. با وجود این در پلتفرم وام‌دهی، آنها می‌توانند سهمی از سود دریافتی از وام‌گیرندگان داشته باشند. استخر تامین بودجه استخر نقدینگی، مجموعه‌ای از دارایی‌هایی است که تامین‌کننده بودجه می‌تواند دارایی‌های خود را برای استفاده در هر پلتفرمی سپرده‌گذاری کند. ساختار استخر نقدینگی می‌تواند در پلتفرم‌های مختلف، متفاوت باشد. برای نمونه: پلتفرم وام‌دهی از استخر دارایی واحد استفاده می‌کند که آن استخر فقط از یک دارایی تشکیل شده است.صرافی غیرمتمرکز به طور کلی از استخر دارایی دوگانه استفاده می‌کند تا بازار رقابتی برای جفت دارایی‌های خاص مانند تتر/بیت کوین، اتریوم/دای و غیره ایجاد کند. برخی پلتفرم‌ها از استخرهایی با بیش از هشت دارایی استفاده می‌کنند. بنابراین، ساختار استخر همان ساختاری است که از سوی خود پلتفرم مشخص می‌شود. استخرهای نقدینگی در صرافی‌ها چگونه کار می‌کنند؟ در حال حاضر، دو نوع صرافی غیرمتمرکز در فضای دیفای وجود دارد: دفتر سفارش صرافی‌ها دفتر سفارش (اوردر بوک) صرافی‌ها به طرح کلی پیشنهاد/درخواست برای تامین تراکنش‌ها وابسته است. سفارش‌ها هنگام خرید یا فروش جدید، به دفتر سفارش هدایت می‌‌شوند. سپس، موتور تطبیق صرافی، سفارش‌های منطبق را با همان قیمت‌ اجرا می‌کند. به عبارتی دیگر اوردر بوک یا همان دفتر سفارش، به مجموعه‌ای از سفارشات باز در صرافی گفته می‌شود.  استخر نقدینگی صرافی‌ها آنها تاکید دارند که دفتر سفارشات از صرافی حذف شود و مهم‌ترین نکته در استخرهای نقدینگی نبود دفتر سفارشات است. در واقع وجود استخرهای نقدینگی در صرافی‌های رمزارزی به این خاطر است که به وسیله قراردادهای هوشمند، وابسته بودن رمزارزها به حجم ترید از بین برود و مسئله نقدینگی رفع شود. برای نمونه: کایبر (Kyber)، یونی‌سوآپ و کرو فایننس (Curve Finance) [6]. چگونه LP در قالب رمزارز تامین می‌شود؟ هرکسی می‌تواند نقدینگی ارائه دهد و خود را به تامین‌کننده نقدینگی (LP) برای کسب درآمد تبدیل کند. تامین نقدینگی، به معنای تامین جفت توکن‌های قابل ترید در استخر است. واژه اصلی در اینجا، جفت است. بنابراین، می‌توانیم بگوییم که دای/اتریوم، یک جفت دارایی رمزارزی هستند که لازم است به نسبت 50-50 از هر دوی آنها در استخر سپرده‌گذاری شود. اگر می‌خواهید 5.000 دلار نقدینگی در استخر داشته باشید، به 2500 دلار دای و 2500 دلار اتریوم نیاز خواهید داشت. هر تامین کننده نقدینگی، باید این استاندارد را رعایت کند تا استخر نقدینگی همیشه ترکیب 50 به 50 از توکن‌های A و B داشته باشد. هنگامی که شما تامین کننده نقدینگی در استخر هستید، به طور معمول، توکن LP را در صرافی دریافت می‌کنید. این توکن سهم شما را در استخر نقدینگی نشان می‌دهد. هر زمان که ترید و مبادله‌ای در استخر صورت گیرد، کاربران باید هزینه بپردازند، این هزینه‌ها جمع‌آوری شده و سپس میان تامین‌کنندگان نقدینگی براساس میزان توکن‌هایی که در اختیار دارند، توزیع می‌شود. مزایا و معایب استخر نقدینگی مزایای استخرهای نقدینگی تضمین نقدینگی با هر سطح قیمت تریدرها مجبور به ارتباط مستقیم با یکدیگر نیستند، زیرا نقدینگی مادامی که مشتریان دارایی‌های سرمایه‌گذاری شده خود را در استخر دارند، ثابت است.  فعال کردن بازار غیرفعال به وسیله قیمت‌گذاری خودکار تامین‌کنندگان نقدینگی به واقع وجوه خود را در استخر واریز کرده و قیمت‌گذاری توسط قرارداد هوشمند صورت می‌گیرد. همه می‌تواند تامین کننده نقدینگی باشند و کسب درآمد کنند استخرهای نقدینگی نیازی به هزینه لیست شدن، KYCها و سایر موانع مربوط به صرافی‌های متمرکز را ندارند. اگر سرمایه‌گذار بخواهد اقدام به تامین نقدینگی برای استخر کند، آنها باید ارزش معادل دارایی‌ها را در آن به سپرده بگذارند. کارمزد گس (Gas) کمتر هزینه‌های گس به واسطه وجود قرارداد هوشمند که از سوی صرافی‌های غیرمتمرکز مانند یونی‌سوآپ ارائه می‌شود، کاهش خواهد یافت. محاسبات قیمتی و اختصاص کارمزد در استخر حاکی از نوسان کمتر بین تراکنش‌ها است.  معایب استخرهای نقدینگی بازارسازهای خودکار ممکن است موجب کاهش ارزش دارایی شما شوند بازارسازهای خودکار، نقدینگی اکوسیستم دیفای را از طریق استخرهای نقدینگی حفظ می‌کنند. این روند به ارزهای دیجیتال امکان تجارت بدون اجازه و با استفاده از یک فرمول ساده را خواهد داد: توازن توکن X A توازن توکن B = توازن ثابت دارایی‌ها هنگامی که A بالاتر رود، B کاهش می‌یابد. بنابراین، اگر قدرت خرید دارایی خیلی زیاد باشد، ممکن است در صورت مالکیت آن دچار زیان شوید. به این روند، ضرر ناپایدار و موقتی گفته می‌شود. یک اشتباه ساده ممکن است باعث از دست رفتن سرمایه شود از آنجا که هیچ شخص ثالثی در امور مالی غیرمتمرکز حضور ندارد، قراردادهای هوشمند، متولی دارایی‌های شما در استخرها هستند. اگر اتفاقی روی دهد، سرمایه شما نیز افت خواهد کرد. اما یک معامله بدون ریسک چیست؟ اگر واقعاً قصد کسب سود از ارز دیجیتال را دارید، باید از این فرصت‌ها استفاده کنید، در غیر این صورت، برای همیشه با پول‌های فیات درگیر خواهید بود. منبع: coinmarketcap [7] , blog.liquid [8] , coinpedia [9] [1] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [2] https://blog.valmart.net/%d8%af%da%a9%d8%b3-%db%8c%d8%a7-%d8%b5%d8%b1%d8%a7%d9%81%db%8c-%d8%ba%db%8c%d8%b1-%d9%85%d8%aa%d9%85%d8%b1%da%a9%d8%b2-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [3] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%a7%d8%aa%d8%b1%db%8c%d9%88%d9%85-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [4] https://blog.valmart.net/%d8%a8%d8%a7%d8%b2%d8%a7%d8%b1%d8%b3%d8%a7%d8%b2-%d8%ae%d9%88%d8%af%da%a9%d8%a7%d8%b1-%db%8c%d8%a7-amm-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [5] https://blog.valmart.net/%d8%b5%d8%b1%d8%a7%d9%81%db%8c-%db%8c%d9%88%d9%86%db%8c-%d8%b3%d9%88%d8%a7%d9%be-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [6] https://blog.valmart.net/%d8%b1%d8%a7%d9%87%d9%86%d9%85%d8%a7%db%8c-%d8%b5%d8%b1%d8%a7%d9%81%db%8c-%da%a9%d8%b1%d9%88-%d9%81%d8%a7%db%8c%d9%86%d9%86%d8%b3/ [7] https://coinmarketcap.com/alexandria/glossary/liquidity-pool [8] https://blog.liquid.com/liquidity-pools-defi [9] https://coinpedia.org/beginners-guide/guide-on-liquidity-pool/

هش چیست؟ یک هش مجموعه‌ای از داده‌هاست که در اندازه ثابت نگاشته می‌شود. اگر داده‌هایی را تبدیل به هش کنید، رشته‌ای از اعداد و حروف را به شما نشان خواهد داد. کوچکترین تغییر در داده، هش کاملا متفاوتی را ایجاد خواهد کرد. این یک روش برای فشرده کردن مجموعه‌ای از داده‌هاست، زمانی که انسجام داده قابل تایید باشد. اگر همچنان از یک تابع هش استفاده کنید، طول هش خروجی صرف نظر از طول ورودی داده یکسان باقی خواهد ماند. در یک رمز ارز با الگوریتم اثبات کار (PoW) [1] مانند بیت کوین، ماینرها در حال رقابت برای حل یک پازل ریاضی هستند تا بلاک بعدی که به شبکه بلاک‌چین اضافه می‌شود را تایید کنند. داده ورودی در هر بلاک جدید به عنوان یک هش ذخیره می‌شود. بیشتر ماینرها رایانه‌هایی را که مخصوص استخراج هستند، استفاده می‌کنند. این رایانه‌ها به صورتی عمل می‌کنند که یک وظیفه از پیش تعیین شده را کامل کنند. این وظیفه معمولا جستجوی شماره‌های طولانی تصادفی است که به نانس (nonce) معروف هستند. نانس، هش مورد نظر را باز می‌گرداند در شرایطی که باقی محتوا درون یک بلاک از پیش تعیین شده می‌باشد. سختی پیدا کردن هش و در نتیجه نانس، می‌تواند با افزایش تعداد صفرهای لازم در ایجاد هش درجه‌بندی شود. شبکه بیت کوین به این صورت کار می‌کند.  هش ریت چیست؟ هش‌ریت یا نرخ هش (hash rate) که از آن با قدرت هش (hash power) نیز یاد می‌شود، به سرعت عمل استخراج کننده اطلاق می‌شود. در واقع هش‌ریت، عملکرد تجهیزات استخراج شما را می‌سنجد. روند استخراج رمزارز بستگی به هش ریت ماینر شما دارد، به طوری که تعیین می‌کند با چه سرعتی قادر به حل محاسبات ریاضی‌ هستید که تراکنش بلاک ها را حل می‌کند. به طور مثال، یک ماینر در هر ثانیه باید هزاران و میلیون‌ها محاسبات را انجام دهد تا راه‌حل بلاک مد نظر را پیدا کند. بنابراین داشتن سرعت اجرای بالا بسیار مهم است؛ نه تنها سرعت بالا بلکه قدرت اجرا نیز به پیدا کردن سریع‌تر حدس‌ها و راه‌حل‌ها برای انجام محاسبات، کمک زیادی می‌کند. برای آشنایی کامل با نحوه استخراج بیت کوین و سایر رمزارزها، این مطلب [2] را بخوانید. هش ریت چگونه کار می‌کند؟ ماینر ها عددی را که فکر می‌کنند می‌تواند نانس باشد، حدس می‌زنند و زمانی که با تراکنش‌های سفارش شده در یک بلاک ادغام می‌کنند، با در نظر گرفتن اینکه هش خروجی با معیارهای از پیش تعریف شده مطابقت دارد یا نه، مشخص می‌شود که آیا آن عدد نانس است یا خیر. تمامی ماینر ها در شبکه در حال حدس زدن و تلاش در پیدا کردن نانس هستند تا پاداش خود را دریافت کنند. ماینرها اعداد تصادفی مختلف را به دفعات در هر ثانیه امتحان می‌کنند. هر بار که یک عدد را حدس می‌زنند باید محتوای درون بلاک را با آن عدد، به هش تبدیل کنند تا ببینند ارزش هش مورد نظر را که در پی آن نانس موردنظر پیدا می‌شود، درست حدس زده‌اند یا خیر. هش ریت چگونه اندازه‌گیری می‌شود؟ همان طور که پیش‌تر گفتیم، هش‌ریت واحدی است که با مقیاس هش بر ثانیه (h/s) اندازه‌گیری می‌شود. به طور مثال، استخراج با سرعت ۱۰۰ هش بر ثانیه به این معنی است که ۱۰۰ حدس مختلف در هر ثانیه برای حل یک بلاک امتحان می‌شوند. هش‌ریت از دستگاه بین المللی یکاها (ISU) پیروی می‌کند. این امر موجب ساده شدن خواندن و محاسبات سرعت اعداد بزرگ می‌شود. در اینجا تعدادی از واحدهای اندازه‌گیری که معمولا مورد استفاده قرار می‌گیرند، آورده شده است:  واحدهای اندازه‌گیری هش ریت 1kH/s: هزار هش در ثانیه1MH/s: یک میلیون هش در ثانیه1GH/s: یک میلیارد هش در ثانیه1TH/s: یک تریلیون (هزار میلیارد) هش در ثانیه1PH/s: یک کوادریلیون (هزار تریلیون) هش در ثانیه1EH/s: یک کوینتیلیون (هزار کوادریلیون) هش در ثانیه هش ریت شبکه بیت کوین به نقل از وب‌سایت blockchain.com [3] در حال حاضر هش‌ریت شبکه بیت کوین ۱۲۵ میلیون TH/s می‌باشد که با وارد شدن ماینرهای بیشتر در حال افزایش است و در نتیجه سختی استخراج بالاتر هم می‌رود. اهمیت هش ریت هش ریت، واحد سنجش امنیت شبکه مقدار و ارزش آن به ما این اجازه را می‌دهد تا متوجه شویم که امنیت شبکه استخراج یک رمزارز چقدر است. قانون آن ساده است: هر چقدر هش‌ریت بالاتر باشد شبکه امن‌تر خواهد بود. به این دلیل که قدرت مورد نیاز برای حمله به ۵۱٪ شبکه بیشتر خواهد بود. از آنجایی که این قدرت فقط از طریق صدها و هزاران ماینر قابل دسترسی است، شانس اینکه یک عامل بدخواه بتواند به تنهایی این حمله را انجام دهد به شدت کاهش می‌یابد. بنابراین، اکثر متخصصان برای اینکه بفهمند شبکه یک رمز ارز چقدر امنیت دارد، مقدار هش ریت جهانی آن را مد نظر قرار می‌دهند. در واقع، تاکنون چندین رمز ارز قربانی حملات ۵۱ درصد شده‌اند، به این خاطر که هش‌ریت آنها به قدری پایین بوده که یک ماینر به تنهایی قادر به انجام حمله شده است. اما در مورد بیت کوین این امر عملا غیر ممکن است، چرا که هش‌ریت جهانی آن تنها به یک روش تعریف می‌شود: بزرگ و غیرقابل‌دسترسی برای تنها یک حمله‌کننده. هش ریت برای محاسبات سختی استخراج از سوی دیگر، هش‌ریت برای محاسبات سختی استخراج نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. به یاد داشته باشید که سختی استخراج منطبق بر تعداد بلاک مشخصی است و به زمانی که برای تولید و حل آن بلاک‌ها طول می‌کشد بستگی دارد. به طور مثال، در شبکه بیت‌کوین به طور میانگین هر ۱۰ دقیقه یک بلاک ایجاد می‌شود. الگوریتم بیت کوین از قبل این گونه برنامه ریزی شده که بعد از ایجاد ۲۰۱۶ بلاک، سختی شبکه تنظیم می‌شود؛ به این معنی که تقریبا هر دو هفته یک بار این تنظیمات انجام می‌شوند. دلیل این امر آن است که شبکه استخراج بیت کوین هر بار که یک ماینر جدید متصل شده و شروع به کار می‌کند، قدرتش افزایش می‌یابد. بنابراین، هش ریت جهانی بیت کوین افزایش می‌یابد و طبیعتا مدت زمانی که طول می‌کشد تا یک بلاک جدید تولید شود کاهش می‌یابد. در این روند پیچیده، ارزش هش‌ریت مداخله می‌کند تا بتواند ارزش قدرت شبکه را فراهم کند. پس این ارزش با پایین آمدن یا بالا رفتن برای اصلاح سختی استخراج استفاده می‌شود. اعتبارسنجی شبکه و آزمون‌های مختلف جدای از همه چیز، ارزش هش‌ریت شبکه‌ای مثل بیت کوین شامل موارد دیگری نیز می‌شود. به طور مثال در شبکه بیت کوین، هش‌ریت به عنوان یک ارزش حیاتی در تسهیل عملکردهای نظارتی مخصوص در شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرد. به طور خلاصه، ما با پدیده‌ای بسیار سودمند روبرو هستیم و به راحتی نمی توانیم از آن عبور کنیم. به هر حال مقدار هش در هر زمان، وضعیت سلامت شبکه و استخراج کنندگان متشکل از آن را به ما می‌گوید.   هش ریت و شرکت‌های سخت افزاری استخراج بسیاری از مردم وقتی در مورد رمز ارزها صحبت می‌کنند، ویژگی غیر متمرکز بودن را جزو فوایدشان می‌شمارند. در حال حاضر تعداد بسیار محدودی از شرکت‌ها روی ظرفیت عظیم فنی و سخت افزار در روند استخراج متمرکز هستند. کمپانی‌هایی مانند بیت مین (بیت‌مین) Bitmain و کانانان (Cannan) حضور برجسته‌ای در رمزارزهای مختلف دارند، به خصوص بیت کوین؛ نه تنها برای ساختن اسیک ماینرهای قدرتمند، بلکه برای در دست گرفتن انحصار این بازار و همراه کردن آن با استخرهای استخراج عظیم. حقیقتی که سوالات بیشتری را مطرح می‌کند این است که: آیا سخت افزارهای استخراجی که این شرکت‌ها ارائه می‌کنند، آخرین و جدیدترین نوع آنهاست؟ و یا قدرتمندترین ماینرها مخصوص خودشان است که بعد از توسعه نسل جدیدتر، آنها را روانه بازار می‌کنند؟ در هر صورت، این شرکت‌ها و انحصاری که در دست دارند، غیر متمرکز بودن بیت کوین را به خطر می‌اندازد. با این حال، به رغم وجود این شرایط تا به امروز مشکل جدی رخ نداده است. هش ریت و مصرف انرژی مرتبط با آن مسئله مهم دیگر رابطه‌ی بین هش‌ریت و مجموع انرژی مصرفی شبکه بلاک‌چین است. این ارتباط بسیار ساده است: هر چه قدرت بیشتری به شبکه بلاک‌چین اضافه شود، مصرف انرژی هم متقابلا بیشتر می‌شود. مشخصا این مسئله تاثیر مهمی دارد و نمی‌توان آن را نادیده گرفت. در واقع، شبکه‌هایی مثل بیت کوین مشخصه‌ای را به عنوان انرژی مصرفی تعیین کرده‌اند. آخرین محاسبات انجام شده توسط متخصصین نشان می‌دهد که بیت کوین به اندازه مصرف یک سال انرژی برق در کشور سوئیس، انرژی مصرف می‌کند. به طور مثال این مقدار می‌تواند حدود 65 تراوات ساعت در سال باشد. در هر صورت این مسئله بیانگر آن نیست که بیت کوین انرژی را هدر می‌دهد. در حقیقت، بیت کوین در مقایسه با فرآیندهایی مثل استخراج طلا و یا تولید فرآورده‌های نفتی، انرژی اندکی مصرف می‌کند. جدای از این مسئله، تمامی فرایند استخراج بیت کوین و رمز ارزهای دیگر مانند اتریوم [4] بیهوده نیست. به هر حال این شبکه‌ها، سیستم‌های منحصر‌به‌فردی را پشتیبانی می‌کنند که آینده دنیای اقتصاد به حساب می‌آیند. منبع: academy.bit2me [5] , blog.liquid [6] [1] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d9%84%da%af%d9%88%d8%b1%db%8c%d8%aa%d9%85-%d8%a7%d8%ab%d8%a8%d8%a7%d8%aa-%da%a9%d8%a7%d8%b1/ [2] https://blog.valmart.net/%d9%85%d8%a7%db%8c%d9%86%db%8c%d9%86%da%af-%db%8c%d8%a7-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%ae%d8%b1%d8%a7%d8%ac-%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [3] https://www.blockchain.com/ [4] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%a7%d8%aa%d8%b1%db%8c%d9%88%d9%85-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [5] https://academy.bit2me.com/en/what-is-the-hash-rate/ [6] https://blog.liquid.com/what-is-hash-rate

در گذشته، استخراج ارزهای دیجیتال با استفاده از کامپیوتر شخصی به عنوان ریگ استخراج (mining rig) امکان‌پذیر بود، اما اکنون می‌توانید این کار را در استخر استخراج به آسانی انجام دهید. به دلیل افزایش محبوبیت رمز ارزها، فرآیند استخراج نیز با دشواری‌هایی مواجه است و در نتیجه ماینرهایی که به صورت فردی کار می‌کنند، اکثراً با رقابت چالشی در بخش استخراج رو به رو هستند. از این رو برای بقا در صنعتی که به طور فزاینده‌ای شرکت محور است، ماینرها اکثراً به استفاده از استخرهای استخراج روی می‌آورند. در ادامه به مفهوم استخر استخراج، چگونگی عملکرد آن و موارد مرتبط خواهیم پرداخت. برای آشنایی کامل با استخراج ارزهای دیجیتال، پیشنهاد می‌کنیم این مطلب [1] را مطالعه نمایید. استخر استخراج چیست؟ ممکن است بتوانید چندین اسیک (ASIC) با توان بالا اجرا کنید، اما کماکان قطره‌ای در اقیانوس بی‌کران استخراج بیت کوین هستید. احتمال استخراج واقعی بلاک بسیار کم است، حتی اگر هزینه گزافی را برای سخت افزار و تجهیزات الکتریکی مورد نیاز خود صرف کرده باشید. اگر به دنبال درآمد همیشگی هستید، شانس بیشتری در زمینه استخر استخراج خواهید داشت. فرض کنید که شما و نه شرکت کننده دیگر، هر یک 0.1 درصد از کل توان هشینگ شبکه را در اختیار دارید. این بدان معناست که به طور میانگین، انتظار دارید که بتوانید از میان هر هزار بلاک، یک مورد پیدا کنید. با برآورد 144 بلاک استخراج شده در روز، احتمالاً هفته‌ای یک بلاک پیدا خواهید کرد. بسته به میزان جریان نقدی و سرمایه گذاری انجام شده بر روی سخت افزار و برق، این رویکرد «استخراج انفرادی» می‌تواند راهبردی شدنی برای شما باشد. با این وجود، اگر این درآمد به لحاظ سودآوری برای شما کافی نباشد، چه باید کرد؟ راه حل، پیوستن به نُه شرکت‌کننده دیگری که ابتدا به آن اشاره کردیم، خواهد بود. اگر همگی قدرت هشینگ خود را ترکیب کنید، در این صورت یک درصد نرخ هش شبکه را در اختیار خواهید داشت. این بدان معناست که به طور میانگین می‌توانید از هر صد بلاک یک مورد را پیدا کنید که بنا به عملکرد کلی، روزی یک یا دو بلاک را استخراج خواهید کرد. در نهایت هم می‌توانید پاداش کسب شده را بین تمام ماینرها تقسیم کنید. استخر استخراج چگونه کار می‌کند؟ عملکرد استخر استخراج به سه عامل بستگی دارد که مسئول مشارکت بین تمام واحدهای عضو آن هستند: پروتکل کار مشارکتی اگر پروتکل بیت کوین اجازه کار ندهد، بهره‌برداری از استخرهای استخراج ممکن نخواهد بود. در وهله اول، آنچه که بر روی کلاینت پایه بیت کوین [2] ساخته می‌شود، مورد توجه قرار می‌گیرد. چنین قابلیتی، گت ورک (Getwork) نامیده می‌شود. این روند به گروه استخراج امکان می‌دهد تا برای استخراج گروهی، یک بلاک هدف داشته باشند. به این ترتیب، قدرت استخراج به جای هدف منفرد بر هدف خاص متمرکز می‌شود. بنابراین، می‌توان از این روند برای بهینه سازی فرآیند استخراج جهانی استفاده کرد. عملکرد گت ورک در واقع ایجاد ارتباط بین گروه‌های ماینرها است تا با هم یک بلاک را استخراج کنند. هر ماینر بر روی راه حل‌های منحصر به فردی کار می‌کند تا یکی از آنها بتواند عملکرد رضایت بخشی را رقم بزند. به این ترتیب، بلاک با سرعت بیشتری استخراج می‌شود و از تأخیر شبکه به دلیل افزایش سختی احتمالی اجتناب می‌شود. با این وجود، گت ورک هم کاستی‌هایی داشت که بعدها به تابع گت بلاک تمپلیت (getblocktemplate) برطرف شد. تابع جدید امکان غلبه بر کاستی‌های سیستم‌های قدیمی را با امکان امنیت و مقیاس پذیری بهتر فراهم آورد.  سرویس استخراج مشارکتی (سرور) به منظور تجمیع قدرت محاسباتی چندین ماینر در یک نقطه، لازم است که از یک سرور به عنوان لینک استفاده کنیم. در وهله اول، شاید عجیب به نظر برسد که فناوری غیرمتمرکزی مانند بلاک چین به سرویس متمرکز وابسته باشد، اما به دلیل امکان تولید بلاک و سودآوری برای ماینرهای کوچک این وابستگی وجود دارد. متداول‌ترین نرم افزار سرور ماینینگ مشارکتی، سرویس رسمی خود بیت کوین موسوم به بیت‌کویند (bitcoind) است که در هر صورت عملکرد کاملاً یکسانی دارد. ابتدا، نرم افزار سرویسی که قرار است استفاده شود (برای مثال بیت‌کویند) نصب می‌شود. این سرویس به گونه‌ای پیکربندی شده است که می‌توانید از اتصالات موجود در اینترنت برای سرور خود کمک بگیرید. به این ترتیب می‌توانید کانال ارتباطی بین ماینرها و سرور استخر استخراج را ایجاد کنید. در این مرحله، هر ماینر باید حساب ثبت شده‌ای داشته باشد تا سرور به او امکان دسترسی به سرویس را بدهد. سرور کارهای زیر را انجام می‌دهد: دریافت تراکنش‌‏های شبکهبرقراری ارتباط با ماینرهاکنترل و نظارت کارهاارسال بلاک‏‌های حل شده به شبکهانجام حساب‌های بلاک‌های حل شده و بررسی کارهای انجام شده ماینرهاارسال سود مربوطه به ماینرهای استخر نرم افزار استخراج (کلاینت) هر نرم افزار استخراج، ویژگی‌های متفاوتی داشته و پشتیبانی‌های متنوعی انجام می‌دهد. ماینرها باید نرم‌افزار استخراج را به درستی انتخاب کنند تا با ویژگی‌های استخر استخراجی که قرار است به آن متصل شوند، همخوانی داشته باشد. کار نرم افزار استخراج ساده است، به طوری که با سرور استخر استخراج ارتباط برقرار کرده و اطلاعات را دریافت و شروع به حل و تفسیر بلاک معین می‌نماید. هنگامی که پاسخ را پیدا کرد، آن را ارسال می‌کند و روند کمک به حل و تفسیر بلاک بعدی را ادامه می‌دهد. علاوه بر این، نرم افزار استخراج به مدیریت احراز هویت و پرداخت‌های مربوط به ماینر به ازای هر کار می‌پردازد. برای این کار، نرم افزار استخراج به طور معمول به نام کاربری، گذرواژه و آدرس هر پرداخت اشاره دارد. تمام اینها به آدرس و پورتی که سرور را برای انجام این کار فعال نگه می‌دارد، مرتبط است. در نتیجه، ترکیب این سه عنصر موجب می‌شود تا استخر استخراج قادر به برقراری ارتباط و مدیریت امور مشارکتی شود. روش‌های پاداش استخر استخراج استخرها به شیوه‎‌های متفاوتی به ماینرها پاداش می‌‏دهند. شیوه‌‏های متداول آن عبارتند از: روش پرداخت به ازای هر سهم (PPS) این روش، امکان پرداخت فوری و تضمین شده به ماینر را بابت مشارکت در استخراج فراهم می‌کند. پرداخت ماینرها از موجودی فعلی استخر انجام می‌شود و علاوه بر این، امکان صرف نظر فوری از پرداخت هم وجود دارد و ماینرها می‌توانند بلافاصله از پرداخت خود صرف نظر کنند. مزیت اصلی این روش آن است که حداقل مغایرت احتمالی در پرداخت‌های ماینرها وجود دارد. مزیت دیگر برای ماینر آن است که ریسک را به اپراتور استخر منتقل می‌کند. روش تناسبی روش کار سیستم‌های تناسبی به صورت ارائه سهم ماینرها براساس مشارکت آنها است. هنگامی که در نهایت استخر بلاکی را استخراج می‌کند، به هر ماینر سهمی از پاداش براساس تعداد سهام متعلق به او داده می‌شود. روش پرداخت به ازای آخرین تعداد سهام (PPLNS) اگرچه روش پرداخت به ازای آخرین تعداد سهام، مشابه روش تناسبی است، اما پاداش ماینر براساس آخرین تعداد سهام به جای کل سهام آخرین مرحله محاسبه می‌شود. به طور معمول، مقدار سهام پیشنهادی در طول یک مرحله (یا مدت زمانی که برای یافتن یک بلاک لازم است) برحسب شانس متفاوت است. با روش مذکور، مقدار ثابتی از سهام مدنظر قرار می‌گیرد که در هر مرحله محدودیتی برای آن وجود نداشته باشد. بنابراین اگر مدت زمان یک مرحله کوتاه باشد، تمام ماینرها سود بیشتری خواهند برد و بالعکس. روش هندسی روش هندسی مبتنی بر سیستم امتیاز محور است که در آن هر سهم پیشنهادی، امتیازی را برحسب سن خود دریافت می کند. پاداش بلاک بین شرکت کنندگان برحسب امتیاز آنها تقسیم می شود. امتیاز اعطا شده بابت هر سهم جدید، نسبت به امتیاز فعلی و امتیاز سهم آتی، همیشه یکسان است. این بدان معناست که زودتر یا دیرتر استخراج کردن در هر مرحله، امتیاز محسوب نمی‌شود. این امر موجب اجتناب ورود ماینرها از یک استخر به استخری دیگر و تلاش برای دور زدن سیستم با حضور در زمان مناسب در یک مرحله خواهد شد. ماینینگ چند استخری (Multilpool Mining) سودآوری استخراج در میان انواع مختلف رمز ارزها نسبتاً سریع و برحسب برخی عوامل مانند ارزش خود ارز، تعداد ماینرهای درگیر استخراج، زمان اختصاص داده شده برای استخراج بلاک و غیره متفاوت خواهد بود. مالتی پول ارزهای مختلف را ارزیابی کرده و محاسبه می‌کند که در آن زمان سودآورترین استخراج کدام است. مزایا و معایب استخر استخراج مزایا درآمد پایدارترهزینه‏‌های استخراج پایین‎ترپتانسیل تولید درآمد بالاتر معایب استخرهای استخراج ممکن است دچار اختلال شوندپاداش بلاک‏ها باید به اشتراک گذاشته شودساختار پاداش استخر به طور بالقوه ناپایدار است بزرگترین استخرهای استخراج امروزی از زمان ظهور نخستین استخر استخراج تا کنون، این فضاها گسترش یافته‌اند. استخرهای جدیدی پدید آمدند و در عین حال امکانات متنوعی نیز در آنها ایجاد شد. در ابتدا، استخرها فقط مختص بیت کوین بودند، اما بعد از آن استخرهای ارزهای دیجیتال دیگر هم پدید آمد. در حال حاضر، اکثر ارزهای دیجیتال اصلی برای خود استخر استخراج دارند. دلیل این امر بسیار ساده است؛ استخرها استخراج را تسهیل می‌کنند و امکان عملکرد صحیح شبکه را به طور کلی تضمین می‌کنند. با این وجود، از میان استخرهای استخراج برخی از آنها بنا به دلایلی متمایز هستند که مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: استخر انت پول (AntPool) استخر انت پول، بزرگ‌ترین استخر استخراج بیت کوین از نظر قدرت میزان هش است. پایگاه عملیاتی آن در چین واقع شده است. این استخر با دستگاه اسیک ماینر سازنده بیت‌مین (Bitmain) کنترل می‌شود، شرکتی که طی پنج سال گذشته بزرگ‌ترین توزیع ماینرها در دنیا را داشته است. استفاده از این سرویس آزاد و رایگان است و از سطح امنیت بالایی برخوردار است و کارمزد آن هم خیلی زیاد نیست. انت پول، استخرهای استخراج را برای ارزهای بیت کوین، بیت کوین کش (BCH) [3]، لایت کوین (LTC) [4]، اتریوم (ETH) [5]، اتریوم کلاسیک (ETC)، زی کش (ZEC) [6]، دش (DASH) [7]، سیاکوین (SIA)، مونرو کلاسیک (XMC)  و بایتوم (BTM) ارائه می‌کند. استخر نانوپول (Nanopool) استخر نانوپول یکی از بزرگ‌ترین استخرهای استخراج بر روی شبکه اتریوم است و جایگزین خوبی برای استخراج آلت کوین‌های محبوب است. سرورهای آن در سراسر جهان وجود دارد و همین امر میزان تلرانس خطا را بیشتر می‌کند. کارمزد استخر مذکور کمتر از 2 درصد برای پشتیبانی از گروه‌های ارز دیجیتال اتریوم، اتریوم کلاسیک، زی کش، مونرو (XMR) [8]، سیاکوین، گرین (Grin)، راون (Raven)، الکترونیوم (Electroneum) و پاسکال (Pascal) است. سطح امنیت آن همانند استخر انت پول است و علاوه بر این، گزینه‌هایی برای مقابله با حملات DDOS به زیرساخت نیز دارد. استخر F2Pool F2Pool یکی دیگر از مرتبط‌ترین استخرهای استخراج بیت کوین واقع در کشور چین با امکانات بسیار برای استخراج بیشتر آلت کوین‌ها است که در سال 2013 شروع به کار کرد. در جامعه استخراج، این استخر موسوم به استخر استخراج Discus Fish است. این سایت دارای رابط اسپانیایی است و درک آن ساده و آسان است. حق کمیسیون این استخر کمی بالاتر ولی کمتر از 4 درصد است. این استخر از ارزهای بیت کوین، اتر، لایت کوین، زی کش، اتریوم کلاسیک، سیاکوین، دش، مونرو، مونرو کلاسیک، دیکرد (DCR)، زی کوین (XZC) و ورج [9] (XVG) پشتیبانی می‌کند. چگونه بهترین استخر استخراج بیت کوین را انتخاب کنیم؟ اگر قصد ورود به دنیای استخراج رمزارزها را دارید اما نمی‌‏دانید کدام استخر استخراج را انتخاب کنید، با ما همراه باشید: تجهیزات اگر در حال حاضر دستگاه‌های استخراج را خریداری کرده‌اید، باید گروهی را انتخاب کنید که شرایط لازم برای دستگاه‌ استخراج شما را داشته باشند؛ در غیر این صورت، بهتر است ابتدا گروه را انتخاب کنید و بعد به خرید تجهیزات توصیه شده مبادرت ورزید. شهرت پیش از پیوستن به هر استخر استخراجی، توصیه می‌‏کنیم که از کاربرانی که عضو آن هستند تحقیق کنید و نظرات آنها را جویا شوید. نرخ هش نرخ هش یا سرعت محاسبه سخت افزار مورد استفاده، در واقع نرخ سودآوری فعالیت استخراج محسوب می‌شود. استخرهای قدیمی، نرخ هش بالاتری دارند که نتایج بلاک متوالی بیشتری را تضمین کرده و بنابراین سودآوری بالاتری دارند. با این وجود، استخرهای جدید الزامات بیشتری را از نظر تجهیزات به شرکت کنندگان تحمیل می‌کنند. سیستم پاداش همان طور که گفته شد صرفاً دو سیستم پاداش بسیار پرکاربرد وجود دارد: سیستم پرداخت به ازای هر سهم و سیستم پرداخت به ازای آخرین تعداد سهم. سیستم PPS منصفانه‌تر است، ولی استفاده از سیستم PPLNS پرداخت‌های پایدارتری خواهند داشت. کارمزد بررسی دقیق شرایط عضویت در گروه بسیار اهمیت دارد. به طور کلی، کمترین کارمزدها را اعضای استخری که با سیستم PPLNS کار می‌کنند، پرداخت می‌کنند؛ زیرا تا حد امکان از خطرهای احتمالی محافظت می‌شوند. در این پلتفرم‌ها، این کارمزد به طور کلی بین 0.5 تا 1 درصد یا حتی صفر است. در سیستم PPS، کارمزدها گاهی رقمی بین 4 تا 7 درصد است، زیرا این استخر باید بابت تمام کارهای انجام شده به ماینرها هزینه بپردازد. برداشت وجه توصیه ما به شما این است که چگونگی برداشت پاداش از استخر انتخابی خود را هم در نظر بگیرید. روش‌های برداشت ممکن است به صورت کیف پول [10]، کارت اعتباری، پول الکترونیکی و غیره باشد. سخن پایانی دورنمای استخراج ارز دیجیتال با معرفی نخستین استخر استخراج برای همیشه دستخوش تحول شد. آنها قابلیت سودآوری بالاتری را برای ماینرهایی داشتند که به پرداخت ثابت تمایل داشتند. با وجود بسیاری از طرح‌های متنوع موجود، بی تردید برنامه‌ای متناسب با نیازهای شما پیدا خواهد شد. در یک دنیای ایده آل، استخراج بیت کوین بسیار غیرمتمرکز خواهد بود. با این وجود، در حال حاضر روند به گونه‌ای است که می‌توان آن را «به اندازه کافی غیرمتمرکز» نامید. به هر ترتیب، هیچ کسی از یک استخر واحد که حداکثر نرخ هش را در دراز مدت به دست می‌آورد، به سود نخواهد رسید. شرکت کنندگان احتمالاً از چنین رویدادی اجتناب می‌ورزند، زیرا بیت کوین از سوی ماینرها اجرا نمی‌شود، بلکه کاربران بر آن تسلط دارند. منبع: coinrivet [11] , academy.bit2me [12] , academy.binance [13] [1] https://blog.valmart.net/%d9%85%d8%a7%db%8c%d9%86%db%8c%d9%86%da%af-%db%8c%d8%a7-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%ae%d8%b1%d8%a7%d8%ac-%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [2] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%a8%db%8c%d8%aa-%da%a9%d9%88%db%8c%d9%86-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [3] https://blog.valmart.net/%d8%a8%db%8c%d8%aa-%da%a9%d9%88%db%8c%d9%86-%da%a9%d8%b4-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [4] https://blog.valmart.net/%d9%84%d8%a7%db%8c%d8%aa-%da%a9%d9%88%db%8c%d9%86-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [5] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%a7%d8%aa%d8%b1%db%8c%d9%88%d9%85-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [6] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%b2%db%8c-%da%a9%d8%b4-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [7] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%af%d8%b4-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [8] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d9%85%d9%88%d9%86%d8%b1%d9%88-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [9] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d9%88%d8%b1%d8%ac-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [10] https://blog.valmart.net/%d8%b1%d8%a7%d9%87%d9%86%d9%85%d8%a7%db%8c-%da%a9%db%8c%d9%81-%d9%be%d9%88%d9%84-%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84/ [11] https://coinrivet.com/guides/cryptocurrencies/what-is-a-mining-pool/ [12] https://academy.bit2me.com/en/what-is-cryptocurrency-mining-pool/ [13] https://academy.binance.com/en/articles/mining-pools-explained

کیف پول ارز دیجیتال چیست؟ در یک کلام، کریپتو والت یا همان کیف پول ارز دیجیتال ابزاری است که می‌توان برای تعامل با شبکه بلاک چین از آن استفاده کرد. انواع مختلف کریپتو والت وجود دارد که می‌توان آن را به چهار گروه تقسیم کرد: کیف پول‌ کاغذی، نرم‌افزاری، سخت‌افزاری و وب. بسته به ساز و کار (اتصال یا عدم اتصال به اینترنت)، می‌توان از آنها با عنوان کیف پول‌های گرم و سرد نیز یاد کرد. اکثر کیف ‌پول‌های ارز دیجیتال مبتنی بر نرم‌افزار است که در مقایسه با والت‌های سخت‌افزاری کاربرد آنها راحت‌تر است. بااین‌وجود، کیف پول‌های سخت‌افزاری ایمن‌ترین جایگزین‌ها هستند. از سوی دیگر، کیف  پول‌های کاغذی، در حقیقت «کیف پول چاپی» روی کاغذ هستند که اکنون استفاده از آنها رایج نیست و غیرقابل اعتماد تلقی می‌شوند. کیف پول ارز دیجیتال چگونه کار می‌کند؟ برخلاف تصور عموم، کریپتو والت‌ها محل ذخیره ارزهای دیجیتال نیستند، در واقع، آنها ابزارهای مورد نیاز برای تعامل با بلاک چین را فراهم می‌کنند. به‌عبارت‌دیگر، این کیف پول‌ها اطلاعات ضروری را برای ارسال و دریافت ارز دیجیتال از طریق تراکنش‌های بلاک چین تولید می‌کنند که این اطلاعات شامل یک یا چند جفت کلید عمومی و خصوصی می‌شوند. همچنین، کیف پول ارز دیجیتال شامل آدرس به‌صورت شناسه الفبایی/عددی است که بر اساس کلیدهای عمومی و خصوصی ایجاد شده است. در واقع، چنین آدرسی، «موقعیت مکانی» بلاک چین است که کوین‌ها به آن فرستاده می‌شود. این بدان معناست که می‌توانید آدرس خود را با دیگران برای دریافت وجه نقد به اشتراک بگذارید، اما هرگز نباید کلید خصوصی را برای دیگران افشا کنید.  کلید خصوصی صرف ‌نظر از این که از کدام کیف پول استفاده می‌کنید، امکان دسترسی به ارزهای دیجیتال شما را فراهم می‌کند؛ بنابراین، حتی اگر رایانه یا گوشی هوشمند شما در معرض خطر قرار گیرد، کماکان دسترسی به وجوه نقد شما از دستگاه دیگری وجود خواهد داشت، مادامی که کلید خصوصی مربوطه (یا عبارت بازیابی) را داشته باشید. خاطرنشان می‌شود که کوین‌ها هرگز به‌طور واقعی از بلاک چین خارج نمی‌شوند و تنها از یک آدرس به آدرس دیگر منتقل می‌شوند. انواع مختلف کیف پول‌ ارز دیجیتال اگرچه پیشتر اشاره کردیم که کریپتو والت‌ها به‌واقع محل نگهداری ارزهای دیجیتال نیستند، اما می‌توان فهمید که چرا بسیاری از آنها به‌گونه‌ای رفتار می‌کنند که گویی ارزهای دیجیتال در آنها نگهداری می‌شود. این کیف‌ها کلیدهای شما را در بردارند که همان‌طور که گفته شد، ابزارهای مورد نیاز برای ارسال و دریافت ارزهای دیجیتال هستند. به این ترتیب، امنیت کیف پول شما معادل با امنیت بیت کوین [1] شما خواهد بود. انواع مختلفی از والت‌ها و نیز روش‌های ذخیره‌ کلیدها وجود دارد که هر یک مزایا و معایب خود را دارد. آنها را با هم مرور می‌کنیم: کیف پول‌های کاغذی کیف پول‌های کاغذی، ابتدایی‌ترین و ساده‌ترین روش ذخیره کلیدهای‌تان محسوب می‌شود. آنها به معنای واقعی کلمه، تکه‌های کاغذی با کلیدهای عمومی و خصوصی چاپی یا نوشته شده هستند و کیف پول سرد محسوب می‌شوند. مزایا فاقد هزینهسهولت در پنهان نمودن یا نگه‌داشتن آن در هر جاعدم اتصال به اینترنت و غیرقابل هک شدن معایب به ازای هر نوع ارز دیجیتالی که در اختیار دارید، کیف پول کاغذی متفاوتی نیاز استبه‌ راحتی (در اثر برخورد با آب یا آتش) از بین می‌رود و در معرض سرقت فیزیکی قرار داردفاقد سهولت برای تراکنش‌های روزانه و سریع است کیف پول‌های سخت‌افزاری کیف پول‌های سخت‌افزاری که اغلب به فلش یواس‌بی (USB) شباهت دارند، دستگاه‌هایی هستند که به‌طور خاص برای نگه‌داشتن کلیدهای شما به‌صورت دیجیتال طراحی شده است. آنها به‌طور کلی به‌صورت صفحه نمایش هستند و امکان ارتباط با گزینه‌های اصلی را فراهم می‌کنند. البته از نرم‌افزار هم می‌توان برای ارتباط با رایانه‌ها برای شروع تراکنش‌ها استفاده کرد. مزایا قابلیت سازگاری یا نگهداری کلیدهای هزاران آدرس و ارز دیجیتال مختلفسهولت استفاده از نرم‌افزارمالکیت کامل و کنترل کلیدها معایب بسیار پرهزینه استممکن است در معرض آسیب‌های فیزیکی قرار بگیردفقدان کیف پول و عبارت بازیابی می‌تواند به معنای از دست دادن همیشگی وجه نقد باشد کیف پول‌های نرم‌افزاری کیف پول‌های نرم‌افزاری برنامه‌هایی هستند که می‌توانند بر بسیاری از دستگاه‌ها ازجمله تلفن همراه و کیف پول‌های دسکتاپ نصب شوند. پس از نصب، این برنامه‌ها اقدام به ذخیره تمام کلیدهای شما نموده و رابط‌هایی را برای ارسال یا دریافت آسان و فوری ارزهای دیجیتال پیشنهاد می‌کنند. لازم به ذکر است که کیف پول‌های‌ نرم‌افزاری، جزو کیف پول گرم قرار می‌گیرند. مزایا سازگاری و سهولت استفاده بر روی تمام دستگاه‌هارابط‌های ساده و ابزارهای خودکار برای تراکنش‌هاکلیدها کماکان در فضای ذخیره تحت کنترل شما در دستگاه انتخابی قرار دارند معایب دستگاه‌های شما به‌طور کلی به اینترنت متصل می‌شوند و امکان هک شدن آنها وجود داردامکان ساییدگی و پارگی یا در معرض المان‌های ثابت حین استفاده برای اهداف دیگر وجود داردامنیت این والت به امنیت دستگاه وابسته است کیف پول‌های تحت وب کیف پول‌های تحت وب یا آنلاین، همان طور که از نامشان پیداست بر روی سرورهای اینترنتی قرار دارند و کیف پول گرم به حساب می‌آیند. این‌ها ویژگی‌های داخلی تمام بسترهای تبادل ارز دیجیتال می‌باشند و در نتیجه دسترسی به آنها از طریق واسطه امکان‌پذیر خواهد بود. مزایا دسترسی در هر زمان با اتصال به اینترنتاتصال دائم به پلتفرم‌های صرافی به هنگام معامله فوریدسترسی به نام کاربری و گذرواژه‌ای که شرکت بتواند در صورت از دست رفتن، در بازیابی آن به شما کمک کند. معایب شما نمی‌توانید کلیدهای خودتان را داشته باشید.به‌شدت در معرض هک شدن قرار دارد.باید به صرافی اعتماد کنید. آیا کیف پول‌های ارز دیجیتال امن هستند؟ صنعت ارز دیجیتال به‌صورت چشمگیری از نظر ایمنی و پاسخگویی در سال‌های گذشته پیشرفت کرده است. با این وجود، با توجه به عدم استقبال تمامی کشورها از این صنعت، کماکان ریسک‌هایی در آن وجود دارد. ازاین‌رو، اگر به دنبال محافظت از دارایی‌های خود هستید، بهترین روش برای ذخیره مقدار زیاد ارز دیجیتال، نگهداری آنها در کیف‌پول سرد است که از ایمنی قابل توجهی برخوردار است. چگونه می‌توان امنیت کیف پول ارز دیجیتال را تامین کرد؟ قاعده کلی این است که اگر به دنبال حفظ کیف ‌پول خود از خطرات احتمالی هستید، رعایت ایمنی در اینترنت ضروری است. ابتدا باید یاد بگیرید که چگونه کیف پول ارز دیجیتال را امن نگه‌داشته و از ارائه‌دهندگان مشکوک بپرهیزید. همچنین چنانچه از کیف پول کاغذی یا تلفن همراه استفاده می‌کنید، همیشه نسبت به محیط اطراف و پیگیری تراکنش‌های خود هوشیار باشید.  هنگام استفاده از کیف پول دسکتاپ، از بازدید وب‌سایت‌های مشکوک پرهیز کنید و دستگاه خود را برای مدت طولانی کنار نگذارید. این کار موجب ایجاد فرصتی برای هکرها و هک نمودن کیف پول ارز دیجیتال و سرقت وجه نقد شما می‌شود. آیا کیف پول ارز دیجیتال ناشناس است؟ اگرچه بیشترین جذابیت ارز دیجیتال، ارائه آن به‌صورت ناشناس به کاربران است، همین فرض حس امنیت کاذبی را برای بسیاری پدید آورده است. اگرچه کیف پول ارز دیجیتال نمی‌تواند به‌صورت مستقیم به هویت شما مرتبط باشد، اما حتماً به یاد می‌آورید که تراکنش‌های شما در بلاک چین ذخیره و ثبت می‌شود. این فرمی از ناشناس بودن است که تا حدی حریم خصوصی را شکل می‌دهد. به‌هرحال، با کمی تلاش می‌توانید به کیف خود متصل شوید. بنابراین، پاسخ به پرسش «آیا کیف پول ارز دیجیتال ناشناس است؟» می‌تواند ترکیبی از بله و خیر باشد. اگرچه هویت شما تا حدودی محافظت می‌شود، اما کماکان می‌توان آن را با بررسی تخصصی پیدا کرد. آیا می‌توان تمام ارزهای دیجیتال خود را در یک کیف ذخیره کرد؟ این یک سوال طلایی است که پاسخ آن می‌تواند "گاهی اوقات" باشد و به نوع کوینی که نگه می‌دارید بستگی دارد! برای نمونه، اگر فقط بیت کوین دارید، لازم است که کیف پولی که سازگار با این کوین باشد پیدا کنید. اما اگر بیت کوین و لایت کوین [2] داشته باشید، باید چه کار کنید؟ اگرچه هریک از آنها بلاک چین خودشان را دارند، اما می‌توان از کیف پول چندگانه ارز دیجیتال هم استفاده کرد. این کیف‌ها به شما امکان ذخیره رمز ارزهای مختلف را در یک کیف خواهند داد و بسیار آسان‌تر از استفاده از چند کیف مختلف برای هر کوین است. به‌طور کلی تمامی این‌ها بستگی به پشتیبانی کیف پول شما دارد. جالب آن است که اکثر توکن‌های موجود بر روی بلاک چین اتریوم [3] ساخته می‌شوند، بدین معنی که سازگار با ERC-20 هستند. بنابراین، اگر مقداری توکن ERC-20 دارید، گاهی اوقات می‌توانید همه آنها را در یک کیف پول ارز دیجیتال ذخیره کنید. سایر کوین‌ها تا این حد انعطاف‌پذیر نیستند، بنابراین همیشه باید قبل از انتقال وجه نقد، آنها را با ارائه دهنده کیف پول به لحاظ سازگاری تطبیق دهید تا برای همیشه آنها را از دست ندهید! چگونه بهترین کیف پول ارز دیجیتال را انتخاب کنیم؟ اولویت‌های شما بهترین کریپتو والت را تعیین می‌کنند. اگر امنیت مدنظر شماست، کیف پول سخت‌افزاری احتمالاً بهترین گزینه خواهد بود. این کیف‌ها به لحاظ ایمنی مانند کیف پول کاغذی است، اما قابلیت‌های بیشتر و امکان پشتیبانی از رمز ارزهای چندگانه را نیز دارند. از سوی دیگر، اگر سهولت مدنظر شماست، کیف پول‌های آنلاین از هر جای دنیا قابل دسترسی است و امکان فعالیت‌های تجاری پیشرفته را به‌صورت فوری فراهم می‌کند. علاوه بر این، می‌توانید از راهنما و پشتیبانی صرافی مورد اعتماد هم استفاده کنید. سخن پایانی کریپتو والت‌ها بخش جدایی ناپذیر استفاده از بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال هستند. آنها یکی از بخش های اصلی زیرساخت ارسال و دریافت وجوه نقد از طریق شبکه های بلاک چین را تشکیل می دهند. هر نوع کیف پول مزایا و معایب خود را دارد و بنابراین، آگاهی از عملکرد آن قبل از انتقال پول بسیار اهمیت دارد. منبع: phemex [4] , bitdegree [5] , academy.binance [6] [1] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%a8%db%8c%d8%aa-%da%a9%d9%88%db%8c%d9%86-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [2] https://blog.valmart.net/%d9%84%d8%a7%db%8c%d8%aa-%da%a9%d9%88%db%8c%d9%86-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [3] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%a7%d8%aa%d8%b1%db%8c%d9%88%d9%85-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [4] https://phemex.com/academy/what-is-a-crypto-wallet [5] https://www.bitdegree.org/crypto/tutorials/cryptocurrency-wallet#are-cryptocurrency-wallets-secure [6] https://academy.binance.com/en/articles/crypto-wallet-types-explained

 رمزنگاری چیست؟ در واژه کریپتوگرافی (cryptography) یا همان رمزنگاری، لغت یونانی کریپتو (crypto) به معنای رمز است که نشانه‌ای برای فهمیدن آن به شما می‌دهد. رمزنگاری در واقع مطالعه و ارسال پیام‌های رمزگذاری شده ایمن یا داده‌های بین دو یا چند نفر محسوب می‌شود. فرستنده، پیام را «رمزگذاری» (encrypt) می‌کند تا محتوای آن را از دید شخص ثالث پنهان نگه دارد و دریافت کننده با «رمزگشایی» (decrypt) پیام، دوباره آن را قابل خواندن می‌نماید. رمزارزها از رمزنگاری استفاده می‌کنند تا معاملات ناشناخته، ایمن و بدون اعتماد صورت گیرد؛ بدان معنا که نیازی به شناخت فرد و همچنین بانک، شرکت کارت اعتباری، دولت یا حتی شخص ثالث در این میان نخواهید داشت. علاوه بر این، اهمیت کریپتوگرافی فقط در پول دیجیتال نیست. بلکه رایانه‌ها و شبکه‌های مرتبط با آن، از جستجویی در گوگل گرفته تا هر ایمیلی که ارسال می‌کنید، به ‌طور دائم داده‌ها را رمزگذاری  و رمزگشایی می‌کنند. رمزنگاری در مقابل رمزگشایی فرآیند تبدیل متن واضح (Plain Text) به متن رمزی را رمزگشایی می‌نامیم. -کریپت (crypt) ممکن است شما را به یاد واژه آرامگاه بیندازد؛ اما از یک واژه یونانی به معنای «مخفی» یا «سرّی» گرفته شده است. اگرچه رمزگذاری، مهم‌ترین بخش رمزنگاری محسوب می‌شود، اما تمام معلومات آن را دربر نمی‌گیرد و عکس آن رمزگشایی است. مهم‌ترین جنبه فرآیند رمزگذاری آن است که تقریباً همیشه شامل یک الگوریتم و یک کلید است. کلید، بخش دیگری از اطلاعات است و تقریباً همیشه یک عدد است که چگونگی کاربرد الگوریتم را بر روی متن واضح به منظور رمزگذاری آن تعیین می‌کند. حتی اگر شیوه رمزگذاری برخی از پیام‌ها را بدانید، رمزگشایی آن بدون کلید، دشوار یا تقریباً محال است. سیر تکامل رمزنگاری هنر رمزنگاری هم‌دوره هنر نوشتن محسوب می‌شود. مردم پس از شهرنشینی به‌صورت گروه‌ها، خاندان پادشاهی و قبایل سازمان‌دهی شدند و به تلاش برای تنویر ایده نبرد، سیاست، برتری و قدرت، مبادرت ورزیدند. این ایده‌ها، نیاز به حفظ محرمانه بودن داده‌ها را تا حدودی مرتفع نمود. مردم خواستار اشتراک گذاری داده‌های خود با گیرنده‌های منتخب بودند و همین امر سیر تکامل کریپتوگرافی را رقم زد. پس از رنسانس اروپا، چندین ایالت ایتالیایی و پاپ نشین، به سمت رشد سریع تکنیک‌های رمزنگاری پیش رفتند. در این میان، تحلیل‌ها و روش‌های مختلفی هم برای کدگشایی‌های مخفی تدوین و استفاده شد. در قرن پانزدهم، رمزگذاری ویژنر (Vigenere)، تکنیک‌های رمزگذاری را به منصه ظهور رساند که حروف متحرک را در قالب پیام ارائه می‌داد.بعد از قرن نوزدهم، رمزنگاری از رویکردهای تک موردی به هنری پیچیده‌تر در زمینه امنیت اطلاعات تکامل یافت.در اوایل قرن بیستم، نوآوری ماشین‌های الکترومکانیکی و مکانیکی مانند ماشین روتور اِنگیما (Enigma rotor machine) ابزارهای پیشرفته‌تر و کارآمدتری در زمینه رمزگذاری داده فراهم نمود.رمزگذاری و رمزیابی (cryptanalysis)، هر دو در طول جنگ جهانی دوم بیش ‌از حد وابسته به ریاضیات شد.در سال 1975، دفتر ثبت فدرال ایالات متحده، استاندارد رمزگذاری داده (DES) را در قالب الگوریتمی برای امنیت ارتباطات الکترونیکی در بانک‌ها و سازمان‌های مالی تدوین کرد. سپس در سال 1977، آن را به سیستم پردازش اطلاعات فدرال (FIPS) تغییر نام داد.سیستم پردازش اطلاعات فدرال و استاندارد رمزگذاری داده، به‌طور رسمی از طریق استاندارد رمزگذاری پیشرفته (AES) در سال 2001 بازیابی شد. با این ‌وجود، استاندارد رمزگذاری داده و سایر تکنیک‌ها کماکان مورد استفاده مردم است. رمزگذاری داده‌ها همچنان رو به گسترش است که این امر به سابقه طولانی آن برمی‌گردد. انواع رمزنگاری برای درک رمزنگاری در بلاک‌چین، باید انواع کریپتوگرافی را بدانیم. اساساً سه روش مختلف برای انجام الگوریتم‌های رمزنگاری موسوم به رمزنگاری کلید متقارن، رمزنگاری کلید نامتقارن و توابع هَش وجود دارد. رمزنگاری کلید متقارن (Symmetric key encryption) رمزنگاری کلید متقارن، یک کلید خصوصی است که در آن فرستنده و گیرنده از کلید مشترک برای فرآیندهای رمزگذاری و رمزگشایی استفاده می‌کنند. اگرچه این روند سریع‌تر و آسان‌تر است، اما فرستنده و گیرنده مجبور به تبادل کلیدهای خود به شیوه‌ای ایمن هستند. نمونه مشهور رمزنگاری کلید متقارن، سیستم رمزگذاری داده (DES) است. رمزنگاری کلید نامتقارن (Asymmetric key encryption) رمزنگاری کلید نامتقارن از یک جفت کلید، موسوم به کلید رمزگذاری و کلید رمزگشایی که به ترتیب از آن در کلید عمومی و کلید خصوصی نام برده شد، استفاده می‌کند. این جفت کلید توسط الگوریتم تولید می‌شود که مشتمل بر کلید خصوصی و کلید عمومی منحصربه‌فرد است که با استفاده از همان الگوریتم تولید می‌شود. همچنین، به آن رمزنگاری کلید عمومی نیز می‌گویند. توابع هش توابع هَش از تبدیل ریاضی واحد داده استفاده می‌کند و انجام عکس این عملیات بسیار دشوار است. مقدار هش در قالب طول کلید ثابت با استفاده از پیام عادی در شکل معنادار اصلی آن محاسبه می‌شود و همین امر، بازیابی آن را دشوار می‌سازد. استفاده از رمزنگاری در بلاک چین بلاک‌چین­ها از دو نوع الگوریتم رمزنگاری یعنی الگوریتم کلید نامتقارن و توابع هش استفاده می‌کنند. هشینگ در بلاک‌چین توابع هش برای ارائه کارکردپذیری نمای واحد بلاک‌چین به ازای هر شرکت کننده استفاده می‌شود. بلاک‌چین­ها به‌طورکلی از الگوریتم هشینگ SHA-256 به‌عنوان تابع هش خود بهره می‌گیرند. توابع رمزنگاری هش مزایای زیر را برای بلاک‌چین خواهند داشت: اثر بهمنی (Avalanche effect) ـ تغییر کوچک در داده می‌تواند به خروجی بسیار متفاوتی ختم شود.منحصر به فرد بودن (Uniqueness) ـ هر ورودی، خروجی منحصربه‌فردی دارد.قطعی بودن (Deterministic) ـ همیشه هر ورودی در صورت گذر از تابع هَش، خروجی یکسانی خواهد داشت.سرعت (Quickness) ـ خروجی می‌تواند در مدت زمان بسیار کمی تولید شود. توابع هش، نقش مهمی در ارتباط بلاک‌ها با یکدیگر و نیز حفظ یکپارچگی داده‌های ذخیره شده درون هر بلاک دارند. هرگونه تغییر در داده‌های بلاک می‌تواند به ناسازگاری و شکست بلاک‌چین و بی‌اعتباری آن منتهی شود. این نیازمندی به‌واسطه ویژگی توابع هش موسوم به «اثر بهمنی» حاصل می‌شود. بر این اساس، در صورت اعمال تغییری حتی جزئی در ورودی تابع هش، خروجی کاملاً نامرتبطی را در مقایسه با ورودی اصلی به دست خواهیم آورد. رمزنگاری کلید نامتقارن در بلاک چین همان طور که گفته شد، رمزنگاری کلید نامتقارن جایی است که لازم باشد کلید خصوصی به‌طورکلی از طریق الگوریتم عدد تصادفی تولید شود و کلید عمومی با اجرای الگوریتم برگشت‌ناپذیر محاسبه شود. الگوریتم رمزگذاری نامتقارن دارای مزیت کلیدهای عمومی و خصوصی جداگانه است که می‌توان آن را از طریق کانال‌های غیر امن منتقل کرد. احتمالاً، این الگوریتم معایبی نیز دارد که برخی از آنها مربوط به سرعت پردازش و قدرت رمزگذاری نامطلوب است. بدین ترتیب ضروری است تا از امنیت الگوریتم رمزگذاری نامتقارن حین انتقال داده در بلاک‌چین اطمینان حاصل کنیم. امضای دیجیتال یکی از مهم‌ترین بخش‌های رمزنگاری کلید نامتقارن، امضای دیجیتال است. این روند یکپارچگی فرآیند را فراهم می‌آورد، علاوه بر این، به‌آسانی قابل تأیید هستند و خراب نمی‌شوند. به لحاظ کیفیت غیرقابل‌انکار، شبیه امضای دنیای واقعی نیز هستند. امضاهای دیجیتال اعتبار بلاک‌چین و تأیید و صحت داده را تضمین می‌کنند. اساس بلاک چین هش، جفت کلیدهای عمومی و خصوصی و امضای دیجیتال، همگی، اساس بلاک چین را تشکیل می‌دهند. این ویژگی‌های رمزنگاری امکان ارتباط ایمن بلاک‌ها را با سایر بلاک‌ها فراهم می‌کند و نیز قابلیت اطمینان و تغییرناپذیری داده‌های ذخیره شده در بلاک‌چین را تضمین می‌کند. رمزنگاری موجب امکان پذیری بسیاری از کاربردهای فناوری بلاک‌چین می‌شود. یکی از مهم‌ترین کاربردهای رمزنگاری دنیای واقعی در بلاک‌چین، رمز ارزها یا همان ارزهای دیجیتال هستند. رمز ارزها رمز ارزها یکی از مهم‌ترین کاربردهای بلاک‌چین محسوب می‌شود و از جفت کلید‌های عمومی و خصوصی برای حفظ آدرس کاربران بلاک‌چین بهره می‌گیرد. در مورد رمزنگاری در بلاک‌چین، کلید خصوصی به‌عنوان آدرس فرد استفاده می‌شود و کلید عمومی به ‌صورت جهانی و برای همگان قابل مشاهده است. کلید خصوصی، مقدار مخفی است و برای دسترسی به داده و مجوز هریک از اقدامات آن «آدرس» که به‌طورکلی تراکنش‌ها هستند، به ‌کار می‌رود. امضاهای دیجیتال به‌صورت گسترده‌ای برای ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود. آنها برای تأیید تراکنش‌ها همراه با امضا به ‌صورت ایمن (آفلاین) استفاده می‌شوند و نیز برای قراردادهای چند امضایی کیف پول دیجیتال در بلاک‌چین نیز کاربرد دارند. امضاهای دیجیتال کلیدهای خصوصی (مختلف) متعددی، برای انجام هر کاری از اجرای قراردادهای چند امضایی گرفته تا کیف پول‌های دیجیتال، ضروری هستند. مزایا و معایب استفاده از رمزنگاری مزایا امکان تغییر داده ذخیره یا انتقال آن به فرستنده و گیرنده، بدون شناسایی هرگونه فعالیت مشکوک وجود ندارد.امکان شناسایی و تأیید هویت و نیز منشأ داده وجود دارد. رمزنگاری به حفاظت و ذخیره انواع داده‌های دستگاه‌ها و انتقال آنها کمک می‌کند.با استفاده از رمزنگاری، منبع داده هیچ‌گاه فعالیت‌های خود را در مورد انتقال داده تکذیب نخواهد کرد.هدف اصلی فعالیت‌ها که همان امنیت داده‌های حساس است، با استفاده از رمزنگاری محقق می‌شود. معایب با استفاده از رمزنگاری، امکان محافظت در برابر آسیب‌پذیری و تهدید‌های ناشی از ضعف طراحی سیستم‌ها، شیوه‌ها و پروتکل‌ها وجود ندارد.با وجود اطلاعات امضای دیجیتال رمزگذاری شده و کاملاً تایید شده، امکان دسترسی به کاربر قانونی در زمان تصمیم‌گیری را دشوار می‌سازد.افراد نمی‌توانند نیاز به امنیت دسترسی به اطلاعات منتخبی را که با استفاده از رمزنگاری کنترل می‌شود، درک کنند.امنیت روش رمزنگاری مبتنی بر مسائل محاسباتی دشوار ریاضی است. نتیجه‌گیری فناوری بلاک‌چین، مرکز اصلی تحول تمام شرکت‌های چندملیتی محسوب می‌شود و نیز پیدایش بسیاری از استارتاپها در چندین سال گذشته، حاصل این فناوری بوده است. با این ‌وجود، بلاک‌چین کماکان شاهد کاربرد اساسی آن در جامعه نبوده ولی فرصت‌های متعددی را برای متخصصین به لحاظ کشف و ایجاد مشاغلی در این زمینه فراهم آورده است که بی‌تردید یکی از آنها رمزنگاری در بلاک‌چین است. با مرور زمان، این فناوری، فرصت‌های زیادی را فراهم خواهد کرد و به ‌این ‌ترتیب می‌توانید یادگیری فناوری بلاک چین را شروع کنید و از نخستین مزایای ارتقای آن بهره‌مند شوید. به لحاظ تغییرناپذیری و قابلیت اطمینان، رمزنگاری در بلاک‌چین، اساس این فناوری محسوب می‌شود. منبع: upgrad [1] , mindmajix [2] [1] https://www.upgrad.com/blog/cryptography-in-blockchain/ [2] https://mindmajix.com/cryptography-tutorial

اثبات سهام چیست؟ اثبات سهام (Proof of Stake) یا به اختصار PoS، الگوریتم اجماع ارتقایافته‌ای است که برای حل مشکلات پیش روی اثبات کار (PoW) -از جمله هزینه‌های بالای برق و مسائل امنیتی- به کار می‌رود. در مقایسه با اثبات کار، اثبات‌سهام بر آن است تا از وابستگی خود به قدرت کامپیوتر بکاهد و بتواند زنجیره مشخصی از بلاک‌ها را تشکیل دهد. بنابراین، بدون اینکه ماینرها با یکدیگر برای تکمیل تراکنش‌های شبکه به رقابت بپردازند، هیچ رقابتی برای گزینش افراد جهت افزودن بلاک‌ها وجود نخواهد داشت. در نهایت، اثبات‌سهام اعتبارسنجها را جایگزین استخراج کنندگان می‌کند تا دارایی خود را در سیستم رمزنگاری قفل کنند؛ به همین دلیل، این بلاک‌ها را به جای استخراج شده، ضرب شده (minted) می‌نامند. اگر با الگوریتم اثبات کار آشنایی کافی ندارید، پیشنهاد می‌کنیم این مطلب [1] را مطالعه کنید. اثبات سهام نمایندگی شده چیست؟ اثبات سهام نمایندگی شده (Delegated Proof of Stake) که با نماد DPoS مشخص می‌شود، یک مکانیسم اجماع است که مقیاس‌پذیری را بدون به خطر انداختن ساختار پاداش بلاک چین بهبود می‌بخشد. برخلاف ساز و کار معمول اثبات‌سهام، اثبات‌سهام نمایندگی شده به کاربران امکان کسب پاداش، اعتبارسنجی تراکنش و قرار دادن بلاک‌ها در کنار یکدیگر را از طریق استیکینگ کوین‌ها می‌دهد. بنابراین اگر کاربران موفق به تایید تراکنشی نشوند، بلاک از دست رفته و در نتیجه پاداش برای شاهدان بعدی انباشته می‌شود. در نهایت، این الگوریتم تلاش می‌کند تا اثربخشی کلی این مکانیسم را تقویت کرده و اکوسیستم منسجم‌تری ایجاد کند. تاریخچه اثبات سهام در سال 2012، سانی کینگ (Sunny King) و اسکات نادال (Scott Nadal) در وایت پیپر رمزارز پیرکوین (Peercoin) برای اولین بار به الگوریتم اثبات‌سهام اشاره کردند. به عقیده تیم پیرکوین، اثبات‌سهام یک طراحی همتا به همتای بیت کوین [2] به شمار می‌آید. شبکه پیرکوین با مکانیسم ترکیبی اثبات‌سهام و اثبات کار راه‌اندازی شد که در آن اثبات کار اساساً برای تهیه منبع اولیه استفاده می‌شود. از این رو، اهمیت پایداری طولانی مدت شبکه به تدریج کمرنگ شد. در واقع، اکثر امنیت شبکه از آن زمان متکی به اثبات‌سهام بود. اثبات‌سهام از سوی پلتفرم‌های غیرمتمرکز بی‌شماری از جمله پروتکل اینجکتیو (Injective) مورد استفاده قرار گرفت. در واقع، پروتکل مذکور، مکانیسم اثبات‌سهام مبتنی بر تِندرمینت (Tendermint) را به کار بست که تکرار خاصی از اثبات‌سهام‌های استفاده شده از سوی تعدادی از چین‌ها مانند کازماس (Cosmos) است. عملکرد اثبات سهام الگوریتم اثبات‌سهام بر اساس فرآیندهای انتخاب اختیاری برای انتخاب یک نود (به عنوان اعتبارسنج بلاک بعدی) مفهوم‌سازی شده است. برخلاف اثبات کار، هیچ معمای ریاضی برای حل تایید اعتبار بلاک در ازای دریافت پاداش وجود ندارد. از این رو، فرآیند پرمصرف استخراج کاهش می‌یابد. در مقابل، سیستم اثبات‌ سهام به اعتبارسنج‌ها از طریق هزینه تراکنش پاداش می‌دهد. بنابراین، به کاربری که در فرآیند اعتبارسنجی برای استیک مقدار خاصی از کوین‌های شبکه شرکت می‌کند، ممکن فرصت انتخاب برای اعتبارسنجی بلاک بعدی داده شود. برای نمونه، اگر سهم شرکت‌کننده‌ای پنج کوین باشد و در عین حال، کسی دیگر 50 کوین داشته باشد، به طور عادی، اعتبار سنج بلاک بعدی منتخب همیشه فردی با مقدار کل بالاتر است. در نهایت، هر چه سهم بیشتری داشته باشید، احتمال اینکه به عنوان اعتبارسنج بعدی انتخاب شوید، بیشتر خواهد بود. به همین دلیل، اثبات‌سهام به دلیل گرایش نسبت به ثروتمندان مورد انتقاد قرار گرفته است. این سیستم احتمالاً ثروتمندترین فرد را انتخاب می‌کند، در حالی که افراد با ثروت کمتر مورد تبعیض قرار می‌گیرند. بی‌تردید این روش، بحثی را در مورد سیستم ناعادلانه ایجاد می‌کند. از این رو، انتخاب تصادفی بلاک، انتخاب سن کوین و سیستم فیشرمن (fisherman system) برای حل این مسئله وارد عمل شد. چرا اثبات سهام از اثبات کار بهتر است؟ ما معتقدیم که اثبات‌سهام، مدل بهتری نسبت به اثبات کار است زیرا مسائل بیشتری را حل می‌کند. در ادامه قصد داریم به بررسی آن بپردازیم. تمرکز بلاک چین‌های اثبات کار به افرادی که دستگاه‌های قدرتمندتر به لحاظ سخت‌افزاری را خریداری می‌کنند، شانس بیشتری برای برنده شدن پاداش استخراج می‌دهد. نتیجه این امر، به وجود آمدن سازمان‌هایی متمرکز است که هزاران دستگاه (موسوم به ای‌ سیک) را خریداری می‌کنند که توان بالاتری برای استخراج داشته باشند.  این روش که به «استخر استخراج» معروف است، به افراد امکان می‌دهد که منابع خود را با هم جمع کنند تا شانس بیشتری برای حل رمزنگاری [3] داشته باشند. در نتیجه، تنها چهار استخر استخراج -که اکثرا در چین واقع شده‌اند- بیش از نیمی از کل ظرفیت استخراج بیت‌کوین را کنترل می‌کنند. این سیستم ناعادلانه است؛ چرا که یک فرد عادی هیچ شانسی برای برنده شدن پاداش استخراج ندارد. اینجاست که اثبات سهام وارد عمل می‌شود و از تسلط افراد خاص بر شبکه جهت کسب سود جلوگیری می‌کند. به این صورت که افراد با قفل کردن دارایی خود به شبکه کمک می‌کنند و متناسب با سرمایه‌گذاری خود، پاداش می‌گیرند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد استخر استخراج، این مطلب [4] را مطالعه نمایید. مصرف برق همان طور که گفته شد، برخی از بلاک چین‌های اثبات کار مانند بیت کوین مقدار زیادی برق مصرف می‌کند. این روند به دلیل آن است که معادلات رمزنگاری که یک ماینر باید حل کند، بسیار پیچیده و دشوار است. مطالعات اخیر نشان داده است که مقدار کل برق مورد نیاز برای حفظ عملکرد شبکه بیت کوین، بیشتر از مقدار مورد استفاده از سوی بیش از 159 کشور به صورت جداگانه است. نه تنها این امر به نفع محیط زیست نیست، بلکه میزانی که براساس آن رمزارز می‌تواند اتخاذ آنها در دنیای واقعی را افزایش دهد را با کندی مواجه می‌نمایند. دلیل این امر آن است که صورتحساب برق باید با استفاده از ارز فیات پرداخت شود. از سوی دیگر، اثبات سهام نیازی حل مسائل پیچیده ندارد و این بدان معناست که هزینه‌های برق مربوط به تایید تراکنش‌ها اساساً پایین‌تر است. حمله 51 درصدی حمله پنجاه و یک درصدی برای شرح رویداد ناخوشایندی به کار می‌رود که فرد یا گروهی بیش از 50 درصد از کل توان استخراج را به دست می‌آورد. اگر این روند در بلاک چین حاصل از اثبات کار روی دهد، فرد امکان اعمال تغییرات روی یک بلاک خاص را خواهد داشت. اگر این فرد مجرم باشد، می‌تواند بلاک را به نفع خود تغییر دهد. نمونه اخیر حمله 51 درصد علیه بلاک چین وِرج [5] روی داد که در آن به هکر اجازه سرقت 35 میلیون کوین ورج (XVG) به ارزش 1.75 میلیون دلار را داد. هنگام استفاده از مکانیسم اجماع اثبات سهام، تلاش برای انجام حمله پنجاه و یک درصدی منطقی نخواهد بود. برای رسیدن به این مقصود، افراد خرابکار به حداقل 51 درصد مقدار کل گردش مالی ارز دیجیتال نیاز دارند. تنها روشی که می‌توانند این کار را انجام دهند، خرید کوین در بازار آزاد است. اگر آنها تصمیم به خریداری این حجم کوین بگیرند، ارزش واقعی آن افزایش خواهد یافت. در نتیجه، آنها به میزان بیشتری از آنچه می‌توانند از این حمله به دست آورند، هزینه می‌كنند! مزایا و معایب اثبات سهام مزایا اثبات‌سهام نیازی به توان محاسباتی اثبات کار ندارد و بنابراین به لحاظ انرژی کارآمدتر است.اثبات‌سهام پاداش بهتری را برای نودهای درگیر ارز دیجیتال ارائه می‌کند.اگرچه سیستم اثبات‌سهام ذاتاً مقیاس‌پذیری را بهبود نمی‌بخشد، اما رسیدن به برخی ویژگی‌های مبتنی بر همان زیرساخت فناوری هم وجود دارد. توسعه دهندگان شاردینگ اثبات‌ سهام را ایجاد کرده‌اند که به آنها اجازه بهبود سرعت شبکه و در عین حال حفظ محیطی ایمن را می‌دهد. معایب مدل‌های اثبات‌سهام به طور کلی به شبکه‌ غیرمتمرکز کمتری منتهی می‌شود.اثبات‌سهام اغلب از ایمنی کمتری برخوردار است و بیشتر مستعد حملات کم هزینه می‌باشد.مدل‌های اثبات‌سهام کماکان در مراحل اولیه خود هستند و در مقایسه با اثبات کار کمتر آزمایش شده است. نتیجه‌گیری پروتکل اثبات سهام یکی از مهم‌ترین عناصر معماری بلاک چین معاصر است. نه تنها موجب ایجاد کارآیی می‌شود، بلکه مقرون به صرفه و با دوام هم هست. از آنجا که فناوری بلاک چین به سرعت در حال گسترش در زمینه‌هایی غیر از ارز دیجیتال است، پروتکل اثبات کار، به دلیل عدم کارآیی و ماهیت قدیمی خود از رقابت جا مانده است. اگرچه پروتکل اثبات کار ممکن است برای ارزهای دیجیتال مفید باشد، اما اثبات‌سهام در زمینه حوزه‌های غیر مرتبط مانند لجستیک، بیگ دیتا، هوش مصنوعی و دیگر زمینه‌های ریاضی مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. اثبات ‌سهام به عنوان الگوریتم جامع، راه‌حلی عالی برای ایجاد سیستم غیرقابل‌اعتماد است که نه تنها مبتنی بر ارزهای بزرگ مانند اتریوم [6] است، بلکه برای ساختارهای کوچکتر نیز استفاده می‌شود. استفاده از سیستم پاداش و جریمه نیز موجب جلوگیری از هرگونه سوءاستفاده اجتماعی و محاسباتی می‌شود. منبع: bybit [7] , blog.injectiveprotocol [8] , bitdegree [9] [1] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d9%84%da%af%d9%88%d8%b1%db%8c%d8%aa%d9%85-%d8%a7%d8%ab%d8%a8%d8%a7%d8%aa-%da%a9%d8%a7%d8%b1/ [2] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%a8%db%8c%d8%aa-%da%a9%d9%88%db%8c%d9%86-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [3] https://blog.valmart.net/%d8%b1%d9%85%d8%b2%d9%86%da%af%d8%a7%d8%b1%db%8c-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [4] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%ae%d8%b1-%d9%85%d8%a7%db%8c%d9%86%db%8c%d9%86%da%af-%db%8c%d8%a7-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%ae%d8%b1%d8%a7%d8%ac-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [5] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d9%88%d8%b1%d8%ac-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [6] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%a7%d8%aa%d8%b1%db%8c%d9%88%d9%85-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [7] https://learn.bybit.com/blockchain/proof-of-stake-vs-proof-of-work-differences/ [8] https://blog.injectiveprotocol.com/what-is-proof-of-stake-pos/ [9] https://www.bitdegree.org/crypto/tutorials/proof-of-work-vs-proof-of-stake

استخراج ارز دیجیتال یا ماینینگ، فرآیندی است که در آن تراکنش‌های مختلف در شبکه ارز دیجیتال تأیید شده و به دفتر کل بلاک چین [1] افزوده می‌شود. استخراج رمز ارز که به کریپتو ماینینگ، آلت‌کوین ماینینگ یا بیت‌کوین ماینینگ (که در این میان بیت کوین [2] مشهورترین شکل ارز دیجیتال به شمار می‌آید) نیز شناخته می‌شود، در دهه گذشته هم به عنوان موضوعی مورد علاقه و هم به عنوان یک فعالیت و در قالب استفاده از ارز دیجیتال، مورد توجه زیادی قرار گرفته است. فرآیند گام‌به‌گام استخراج ارز دیجیتال در ادامه نگاهی دقیق به فرآیند استخراج رمز ارزها خواهیم داشت تا درک بهتری از عملکرد آن صورت گیرد. 1- نودها صحت تراکنش‌ها را تایید می‌کنند تراکنش‌ها مبنایی هستند که بلاک چین ارز دیجیتال بر اساس آن ساخته می‌شود. بنابراین، برای فهم بهتر موضوع، به ذکر مثال‌های زیر می‌پردازیم: فرض کنید شما ماینر ارز دیجیتال هستید و دوستتان میلاد از دوست دیگرتان بهزاد، برای خرید جدیدترین و بهترین کامپیوتر گیمینگ 5.000 دلار قرض می‌کند. این نوعی رایانه مدل‌بالا است که دارای جدیدترین تجهیزات برای گیمینگ می‌باشد. میلاد به‌منظور بازپرداخت پول برای دوستش مقداری واحد بیت کوین می‌فرستد. با این‌ وجود، برای تکمیل تراکنش، باید فرآیند تأیید (که در مورد آن صحبت خواهیم کرد) انجام شود. 2- تراکنش‌های جداگانه به فهرست سایر تراکنش‌ها برای ایجاد بلاک افزوده می‌شود مرحله بعدی در فرآیند استخراج ارز دیجیتال، دسته‌بندی تمام تراکنش‌ها در قالب یک فهرست است که بعد بتوان بلاک‌های تأیید نشده و جدید داده‌ها را به آن افزود. در ادامه به نمونه‌ای از تراکنش سیستم گیمینگ یعنی همان بازپرداخت بیت کوین میلاد به بهزاد را در قالب تراکنش مدنظر قرار می‌دهیم. با افزودن تراکنش آنها به بلاک چین (با طی مراحل تأیید)، از حمله «دو بار خرج کردن» هریک از رمز ارزها از طریق ثبت عمومی و دائمی پیشگیری می‌شود. این ثبت تغییرناپذیر است و به معنای آن است که هرگز نمی‌توان آن را دست‌کاری کرد یا تغییر داد.  3- هَش و انواع دیگر داده‌ها به بلاک‌های تأیید نشده افزوده می‌شود هنگامی‌که تراکنش‌های کافی به بلاک اضافه شد، اطلاعات دیگری از جمله داده‌های هِدِر و هش‌ها از بلاک قبلی چین و هَش جدید برای بلاک جدید نیز افزوده می‌شود. در نتیجه، هِدِر اکثر بلاک‌های اخیر و نانس (nonce) برای تولید هَش جدید با یکدیگر ترکیب می‌شوند. این هَش به بلاک تأیید نشده افزوده می‌شود و درنتیجه باید از طریق نود ماینر تأیید شود. در این مورد، باید بگوییم که به اندازه کافی برای حل این مسئله خوش‌شانس هستید. شما اعتباردهی تمام ماینرهای دیگر شبکه را ارسال می‌کنید تا اعلام کنید که این کار را انجام داده‌اید و آنها را وادار به تایید می‌کنید. 4- ماینرها، هش‌ بلاک را تأیید می‌کنند تا از قانونی بودن آن اطمینان حاصل کنند در این مرحله از فرآیند استخراج ارز دیجیتال، سایر ماینرهای شبکه به بررسی درستی بلاک‌های تأیید نشده از طریق کنترل هش‌ها مبادرت می‌ورزند. اما سؤال اینجاست که هَش چقدر می‌تواند پیچیده باشد؟ به عنوان نمونه، تصور کنید که از هش SHA-256 برای عبارت ساده «I love cryptocurrency mining» به معنای «من استخراج ارزهای دیجیتال را دوست دارم» استفاده کنید و از محاسبه‌گر هَش SHA-256 کمک بگیرید. این به معنای عبارت زیر است: “6a0aa6e5058089f590f9562b3a299326ea54dfad1add8f0a141b731580f558a7” 5- پس از تأیید، بلاک در بلاک چین منتشر می‌شود در این قسمت از استخراج ارز دیجیتال، گواهی اثبات کار تکمیل شده و زمان آن فرا رسیده است که جشن بگیرید. گواهی اثبات کار، یک فرایند زمان‌بر برای حل هَش است و به دیگران اثبات می‌کند که شما این کار را به‌طور قانونی انجام داده‌اید و آنها هم می‌توانند این امر را تأیید کنند. این امر از نظر کاربر بدان معناست که انتقال بخشی از بیت کوین میلاد به بهزاد، اکنون تأیید شده و به عنوان بخشی از بلاک به بلاک چین افزوده می‌شود. بی‌تردید، بلاک جدید تأیید شده در انتهای بلاک چین قرار می‌گیرد، به این دلیل که دفترکل بلاک چین از ماهیت ترتیب تاریخ وقوع برخوردار هستند و برحسب ورودی‌های قبلی منتشر می‌شوند. برای آشنایی کامل با الگوریتم اثبات کار، این مطلب [3] را مطالعه نمایید. روش‌های استخراج ارز دیجیتال روش‌های متعددی برای استخراج رمز ارز وجود دارد: روش 1 – استخراج ابری (Cloud Mining) استخراج ابری فرآیندی است که در آن شما به یک شرکت بزرگ مبلغ مشخصی پول می‌پردازید و ماشین استخراج آنها -که موسوم به «ریگ» است- و فرآیند استخراج را اجاره می‌کنید. مدت‌زمان این اجاره توافقی است و از آن طریق، تمام سود حاصل از ریگ (به استثناء هزینه برق و نگهداشت) به والت ارز دیجیتال شما انتقال می‌یابد. افراد یا شرکت‌هایی که خدمات ابری را ارائه می‌کنند به‌طورمعمول امکانات عظیم استخراج همراه با مزارع (ده‌ها یا صدها ریگ در کنار هم) را در اختیار دارند و به‌خوبی می‌دانند که چگونه ارز دیجیتال استخراج کنند. روش استخراج مذکور از محبوبیت زیادی برخوردار است، زیرا امکان مشارکت در دنیای رمز ارزها را برای کسانی که پول کافی برای خرید ریگ‌ ندارند یا احتمالاً علاقه‌ای به داشتن آنها ندارند، فراهم می‌کند. انواع استخراج‌ ابری دو نوع استخراج ابری وجود دارد: رایگان و پولی. به‌طورمعمول، اگرچه بسیاری از افراد به دنبال روش‌های رایگان استخراج رمز ارز هستند؛ اما این روش کمبودهایی نیز دارد (سرعت بسیار پایین استخراج، شرایط خاص و غیره). استخراج ابری به روش پولی به‌طورمعمول بدین‌صورت است که ابتدا‌ هاست آنلاین پیدا می‌کنید. می‌توانید برنامه‌هایی که ‌هاست به شما ارائه می‌دهد را بررسی کنید. تعداد این برنامه‌ها معمولاً چهار یا پنج مورد است که طیف قیمت‌های آنها از ارزان‌ترین تا گران‌ترین متغیر است. برخی هاست‌ها حتی قابلیت ایجاد و سفارشی‌سازی برنامه استخراج ابری را هم ارائه می‌کنند. حال که می‌دانید چه می‌خواهید، به‌راحتی می‌توانید تراکنش انجام دهید (به این معنا که هزینه هاست را پرداخت کنید) و کُد والت ارز دیجیتال خود را ثبت می‌کنید. به ‌این ‌ترتیب نخستین مراحل استخراج را طی خواهید کرد. روش 2 – استخراج با پردازنده (CPU Mining) استخراج با CPU، از پردازنده‌ها برای استخراج ارز دیجیتال استفاده می‌کند. قبلاً در طول روز به عنوان یک گزینه مورد استفاده قرار می‌گرفت؛ اما در حال حاضر، تعداد افرادی که از آن به عنوان روش استخراج روزانه استفاده می‌کنند، بسیار کمتر شده است و مهم‌ترین دلیل آن، روند بسیار کند استخراج با CPU است. ماه‌ها کار کردن با این روش، درآمد بسیار کمی را به همراه خواهد داشت. اما سؤال اینجاست که چرا هنوز از این روش استفاده می‌شود؟ درواقع، هرکسی که رایانه رومیزی داشته باشد می‌تواند از آن برای استخراج رمز ارز استفاده کند. همه آنچه برای این روش نیاز دارید در اختیار داشتن یک رایانه و چند برنامه است. می‌توانید برای این روش از لپ‌تاپ هم استفاده کنید، اما اصلاً توصیه نمی‌شود! لپ‌تاپ احتمالاً طی چند ساعت بسیار داغ شده و آسیب جدی خواهد دید. روش 3 – استخراج با کارت گرافیک (GPU Mining) استخراج با کارت گرافیک از جمله محبوب‌ترین و شناخته‌شده‌ترین روش استخراج ارز دیجیتال به شمار می‌آید، زیرا هم کارآمد و هم نسبتاً ارزان است. البته اشتباه نکنید، ساخت ریگ به‌خودی‌خود کاری پرهزینه است، اما وقتی به سراغ سرعت هَش و نیروی کار معمولی می‌رویم، ریگ استخراج با کارت گرافیک خیلی هم عالی است. ریگ‌های GPU از کارت‌های گرافیکی برای استخراج ارزهای دیجیتال استفاده می‌کنند. یک ریگ استاندارد از پردازنده، مادربرد، خنک‌کننده، فریم ریگ و بی‌تردید چند کارت گرافیک (2 تا 8 مورد) ساخته می‌شود. قیمت معمولی برای ریگ استخراج GPU با عملکرد خوب، حدود 3000 دلار است. اگرچه این سرمایه‌گذاری سنگینی است؛ اما بسیار سریع‌تر از استخراج با CPU نتیجه می‌دهد. روش 4 – استخراج با اسیک (ASIC Mining) دستگاه‌های اسیک (مدارهای یکپارچه مخصوص) دستگاه‌های خاصی هستند که به‌طور صریح برای انجام کاری واحد طراحی شده‌اند که در این مورد، استخراج ارز دیجیتال است. اسیک‌ها در مقایسه با رقبای خود یعنی CPU و کارت گرافیک به دلیل استخراج دیوانه‌وار رمزارز بسیار شناخته شده‌تر و ارزشمندتر هستند؛ اما حالا که این‌قدر خوب هستند، چرا زودتر اسمی از آنها نبردیم؟ در واقع، موضوع اسیک‌ها جای بحث فراوانی دارد. هنگامی‌که این شرکت نسخه جدید ماشین‌های خود را عرضه کرد، هیاهوی بسیاری در جامعه رمز ارزها به پا شد. اکثر افراد خواستار ممنوعیت بی‌درنگ این ماشین‌ها شدند. به دلیل اینکه ایسک‌ها بسیار قدرتمند هستند، در چشم بر هم زدنی ماینرهایی که از ریگ‌های GPU و CPU استفاده می‌کنند را هم به لحاظ سرعت هَش و هم سودآوری، از سر راه کنار می‌گذارند. همچنین، اسیک‌ها برخی پیچیدگی‌های اقتصادی را نیز برای برخی رمز ارزها به وجود آورده‌اند ـ تصور کنید اگر بیشترین درآمد، سهم ماینری که مزرعه اسیک دارد بشود، چه هرج‌ومرجی در جامعه رمزارزها که قرار است نامتمرکز باشند ایجاد خواهد شد! آیا استخراج رمز ارز سودآور است؟ در نخستین روزهای استخراج ارز دیجیتال، این کار فعالیتی بسیار سودآور بود. نخستین بیت کوین استخراج شده در سال 2009، 50 بیت کوین جایزه داشت که ارزش آن حدود 6.000 دلار آمریکا در آن زمان بود. منبع محاسباتی و انرژی موردنیاز برای استخراج بیت کوین نیز به‌مراتب کمتر از امروز بود؛ بنابراین ماینرها می‌توانستند پاداش بیشتری را به عنوان سود خالص به دست بیاورند. پروتکل بیت کوین این‌گونه است که پاداش استخراج بیت کوین، هر چهار سال نصف شود؛ بنابراین، پاداش فعلی استخراج یک بیت کوین، برابر 6.25 بیت کوین است. اگرچه پاداش استخراج بیت کوین در طول زمان کاهش داشته؛ اما ارزش هر بیت کوین به‌طور فزاینده‌ای افزایش‌ یافته است. در مقابل، هزینه استخراج ارز دیجیتال بیت کوین به طرز چشمگیری افزایش‌یافته است. اگرچه طیف هزینه‌های سخت‌افزاری بین صد تا ده هزار دلار است؛ اما هزینه‌های برق هم دست کمی از این هزینه‌ها ندارد. هزینه کل مصرف انرژی برای استخراج بیت کوین هم بسته به موقعیت مکانی ماینر و نوع سخت‌افزار مورد استفاده، می‌تواند متغیر باشد. این بدان معناست که سودآوری استخراج بیت کوین و دیگر رمز ارزها نیز متغیر است؛ اما به‌طورمعمول درآمد استخراج رمز ارزها از هزینه‌ها بیشتر است. چگونه به عنوان ماینر رمزارز شروع به کار کنیم؟ ماینرهای بیت کوین علاوه بر رایانه‌های با عملکرد بالا، باید والت بیت کوین ایجاد کرده و به استخر ماینینگ برای بیشینه‌سازی سود خود متصل شوند. این استخرها گروه‌هایی از ماینرهایی هستند که منابع خود و توان هَشینگ را برای استخراج بیت‌کوین‌های بیشتر ترکیب می‌کنند. در نتیجه، تمام سود حاصل از استخراج بیت کوین بین اعضای استخر ماینینگ به‌طور مساوی توزیع می‌شود. استخرهای مذکور ارزشمند هستند چون به افراد امکان همکاری با یکدیگر و رقابت کارآمدتر با شرکت‌های بزرگ استخراج‌کننده که منابع بیشتری نسبت به یک فرد در اختیار دارند را فراهم می‌کند. توصیه می‌کنیم برای آشنایی با استخرهای استخراج و نحوه انتخاب آنها، این مقاله [4] را بخوانید. سخن پایانی استخراج ارز دیجیتال جایگزینی جذاب برای سیستم‌های متمرکز سنتی است که در حال حاضر در سراسر جهان فعالیت می‌کند. با این وجود، به لحاظ منابع برق و استفاده از رایانه، بسیار چالش‌برانگیز است و در نتیجه برای بسیاری از کاربران عملی نیست.  منبع: webopedia [5] , bitdegree [6] , sectigostore [7]     [1] https://blog.valmart.net/%d8%a8%d9%84%d8%a7%da%a9-%da%86%db%8c%d9%86-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [2] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%a8%db%8c%d8%aa-%da%a9%d9%88%db%8c%d9%86-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [3] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d9%84%da%af%d9%88%d8%b1%db%8c%d8%aa%d9%85-%d8%a7%d8%ab%d8%a8%d8%a7%d8%aa-%da%a9%d8%a7%d8%b1/ [4] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%ae%d8%b1-%d9%85%d8%a7%db%8c%d9%86%db%8c%d9%86%da%af-%db%8c%d8%a7-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%ae%d8%b1%d8%a7%d8%ac-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [5] https://www.webopedia.com/definitions/cryptocurrency-mining/ [6] https://www.bitdegree.org/crypto/tutorials/how-to-mine-cryptocurrency#the-best-method-to-mine-cryptocurrency [7] https://sectigostore.com/blog/what-is-crypto-mining-how-cryptocurrency-mining-works/

اثبات کار نوعی اثبات دانش صفر رمزنگاری است که در آن یک طرف (اثبات کننده) به طرف دیگر (تأیید کنندگان) ثابت می‌کند که مقدار مشخصی از یک تلاش محاسباتی مصرف شده است. این مکانیزم یک پروتکل اجماع بلاکچین است که در آن نودهای شبکه، تراکنش‌ها را تأیید می کنند و از هزینه‌های مضاعف جلوگیری می کنند. در این مقاله با مفهوم اثبات‌کار و تفاوت آن با اثبات سهام، مزایا و معایب آن و نحوه استخراج رمزارزها به وسیله آن آشنا خواهید شد. اثبات کار چیست؟ اثبات‌کار یا (Proof of work (PoW، در سال 2004، توسط هال فینی (Hal Finney) برای به دست آوردن پول دیجیتال با استفاده از الگوریتم هش SHA-256 ارائه شد. از اثبات‌کار برای جلوگیری از ایمیل‌های اسپم (spam) و استفاده نادرست از قدرت محاسباتی استفاده می‌شود. بیت کوین [1] به عنوان اولین ارز دیجیتال اثبات‌کار، در سال 2009 راه‌اندازی شد. از این الگوریتم در سایر رمزارزها نیز به دلیل ویژگی های اجماع امن و غیرمتمرکز، استفاده می‌شود. اثبات‌کار یک روش برای تایید تراکنش ها در شبکه های غیرمتمرکز است که ماینرها برای تولید رمزارز جدید از آن استفاده می کنند. در مکانیزم اثبات‌کار، شبکه تایید کنندگان تراکنش ها و بلاک ها را مجبور می کند تا از قدرت پردازش خود و حل معاملات پیچیده ریاضی، تراکنش ها را تایید کنند و با تایید تراکنش ها و تولید بلاک جدید به آنها پاداش می دهد. تاریخچه اثبات کار اولین الگوریتمی که به اثبات‌کار شباهت داشت، توسط سینتیا دوارد (Cynthia Dward) و مونی نائور (Moni Naor) در سال 1993 ارائه شد. این الگوریتم در مقاله‌ای به عنوان «روش‌هایی برای جلوگیری از اسپم» منتشر شد. در این مقاله، روش کار به این صورت تعریف شده بود که برای اثبات اسپمر نبودن، باید مدتی از قدرت CPU مصرف می شد (برای مثال 10 ثانیه). طبق اظهارات دوارد و نائور، اسپمرها باید 10 ثانیه از زمان پردازنده خود را صرف کنند و در نهایت به جای ارسال نامحدود اسپم تنها می‌توانند 8000 اسپم در روز ارسال کنند. چک کردن عملکرد اثبات‌کار، کار سختی نیست اما محاسبه آن برای اسپمرها مشکل است. اصطلاح اثبات‌کار در مقاله‌ای به نام «اثبات‌کار و پروتکل‌های پودینگ نان» به نویسندگی مارکوس جاکوبسون (Markus Jakobsson) و آری ژولز (Ari Juels) در سال 1999 به وجود آمد. ویژگی‌های اثبات کار اثبات‌کار به عنوان یک مکانیزم اجماع که محبوبیت زیادی در حوزه کریپتو دارد، دارای ویژگی های منحصر به فردی است که همین ویژگی ها باعث اقبال بلاک چین های مختلف از این مکانیزم شده است. منع دوباره خرج کردن اثبات‌کار (Proof of work)، از دوباره خرج کردن (double-spending) جلوگیری می‌کند. تمامی معاملات در بلاک چین با استفاده از یک رمزارز که نشان‌دهنده ارزش پولی است، پشتیبانی می‌شود. برای مثال اگر بخواهید مقدار 50 دلار را برای دوست خود ارسال کنید باید مقدار مشخصی بیت کوین را ارسال کنید. اما از کجا اطمینان حاصل شود که این تعداد کوین قبلا برای کالای دیگری پرداخت نشده است؟ به همین دلیل برای جلوگیری از دوباره خرج کردن از الگوریتم اثبات کار استفاده می‌شود. با استفاده از یک مرجع واحد می‌توان اطمینان پیدا کرد که کوین‌ها دوباره خرج نمی‌شوند. اما این کار باعث متمرکز بودن می‌شود، زیرا دقیقا مانند بانک‌ها عمل می‌کنند. با دانستن تاریخچه تراکنش‌ها می‌توان از دوبار خرج کردن جلوگیری کرد. این دقیقا همان کاری است که ساتوشی ناکاموتو [2] با دادن دسترسی به همه شرکت کنندگان شبکه به کل تاریخچه تراکنش‎ها انجام داده است. برچسب زمانی برای تعیین زمان ایجاد تراکنش در بیت کوین از سرور برچسب زمانی استفاده می‌شود. این ویژگی نه تنها زمان و اتفاقی که در بلاک چین بیت کوین رخ می دهد را نشان می دهد، بلکه هش یک بلاک که شامل تراکنش‌های زیادی است را به طور رسمی در شبکه اعلام می‌کند. یکی از مولفه‌های اصلی برچسب زمانی شامل نمایش زمانی بلاک قبلی در هش فعلی آن است. در واقع این ویژگی برای مشخص و تعیین کردن زمان دقیق هر تراکنش به آن می چسبد و با این کار امنیت را تامین می کند. به همین جهت، برای داشتن یک سرور برچسب زمانی برای هر عملیات، نیاز به یک سیستم اثبات‌کار داریم. همچنین شبکه بیت کوین که از گواه اثبات‌کار استفاده می کند، با استفاده از برچسب زمانی تاکنون حمله انحراف را تجربه نکرده است.  نحوه عملکرد اثبات کار به چه صورت است؟ هنگام ارسال بیت کوین، آن تراکنش به همراه سایر تراکنش‌ها زمان سنجی می‌شود و در یک بلاک قرار می‌گیرد. این بلاک‌ها در شبکه غیرمتمرکز قرار می‌گیرند و ماینرها از قدرت محاسباتی خود، برای اعتبارسنجی بهره می‌برند. نودهای شبکه برای حل مسائل ریاضی با یکدیگر به رقابت می‌پردازند و در نهایت کسی که عدد صحیح را پیدا کند، آن را به سایر نودها ارسال می‌کند.  هنگامی که اکثر نودها آن را تایید کنند، پاداشی‌ از طرف شبکه به ماینر تعلق می‌گیرد و آن بلاک به بلاک چین اضافه می‌شود. نودها برای استخراج رمزارز از منابع، زمان و انرژی زیادی استفاده می‌کنند. استخراج اثبات کار به چه صورت انجام می‌شود؟ استخراج ارزهای دیجیتال با استفاده از الگوریتم اثبات کار از طریق روش‌های زیر استخراج می‌شود: انتخاب یک ارز دیجیتال زمانی که یک کوین را انتخاب می‌کنید، باید هش ریت (قدرت) و پیچیدگی ماینینگ آن را نیز در نظر داشته باشید (می‌توانید قیمت، موجودی کیف پول ها، بلاک چین های مختلف و … را در سایت /bitinfocharts.com/ru [3] مشاهده کنید). با استفاده از این اطلاعات می‌توانید تجهیزات مورد نیاز برای استخراج آن را خریداری و چشم اندازهای آینده را تجزیه و تحلیل کنید. ایجاد مکان استخراج در روش اثبات کار قبل از خرید تجهیزات ماینینگ، باید شرایط ایده‌آل را ایجاد کنید. مکان استخراج باید دارای تهویه مناسب به خصوص در فصل تابستان باشد. به همین دلیل در صورت نیاز باید تهویه مناسب جهت خنک سازی تهیه شود. خرید تجهیزات تنها دو گزینه برای ماینینگ وجود دارد. گزینه‌ی اول خرید دستگاه اسیک (ASIC) و گزینه دوم ساخت مزرعه با استفاده از کارت گرافیک است. در حالت اول باید دستگاه های استخراج متناسب با شبکه و رمزارز خاص تهیه شود، برای مثال در استخراج بیت کوین از ماینرهای S15 و Antminer S11 استفاده می شود. اما در حالت دوم به وسیله کارت های گرافیک می توانید رمزارزهایی مانند زیکش (Zcash) و اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic) به دست آورد. مدل های Nvidia GTX 1060 و برد های AMD RX 480/580 برای استخراج این نوع از رمزارزها مناسب هستند. افزون بر تهیه کارت گرافیک باید هزینه های مادربرد، پردازنده، RAM و منبع تغذیه را نیز پرداخت کنید. دانلود برنامه برای استخراج برای استخراج در الگوریتم اثبات کار باید دانلود برنامه‌هایی نظیر CG Miner (برای استخراج بیت کوین)، Miner Gate (برای استخراج بیت کوین، لایت کوین [4]، اتر [5]، مونرو [6]، دش [7]و سایر ارزهای دیجیتال محبوب)، Claymore's Dual Miner (برای ماینینگ همزمان اتر و یکی از 4 ارز Pascal ،Decred ،Lbry یا Siacoin) صورت گیرد. ثبت نام در استخر استخراج می‌توانید سایت‌هایی نظیر pool.btc.com [8], antpool.com [9], f2pool.com [10] را انتخاب کنید تا قدرت ماینرها را با یکدیگر ترکیب کنند. همچنین سایت‌هایی نظیر 2miners.com/ru [11], solopool.org [12] با در اختیار قرار دادن منابع، این امکان را فراهم می‌کنند تا به ماینینگ انفرادی بپردازید. دانلود کیف پول برای ذخیره ارزهای استخراج شده می‌توانید از کیف پول‌های اصلی نظیر بیت کوین و لایت کوین، کیف‌پول‌هایی که از چند ارز پشتیبانی می‌کنند مانند Jaxx ،Exodus، کیف پول‌های آنلاین (coin.space [13] ،blockchain.com [14])، کیف پول‌های سخت‌افزاری مانند Ledger Nano S و یا کیف پول‌های کاغذی استفاده کنید. محاسبه سودآوری ماینینگ در الگوریتم اثبات کار می‌توانید میزان سودآوری خود را محاسبه کنید اما باید مقدار برق مصرفی خود را هنگام محاسبه در نظر بگیرید. همچنین می‌توان با استفاده از nicehash.com/profitability-calculator [15]، سودآوری را محاسبه کرد. اما توجه به این نکته ضروری است که داده‌ها به دلیل افزایش و یا کاهش سختی استخراج شبکه متفاوت هستند. تنظیم برنامه‌ای برای استخراج با استفاده از الگوریتم اثبات کار قدرت تجهیزات وابسته به انتظار شما است. به این صورت که اگر به درآمد ماهانه نیاز دارید مزارع باید به صورت شبانه روزی استخراج را انجام دهند. برای تداوم استخراج رمزارزها باید از ماینرها به صورت دوره ای استفاده کرد. ارسال کوین‌ها به کیف پول بعد از کسب کردن کوین‌ها از استخرها، آن‌ها را به کیف پول [16] خود ارسال کنید تا هنگام متوقف شدن سیستم، آن‌ها را از دست ندهید. پس از جمع‌آوری کوین‌ها می‌توانید آن‌ها را به ارز فیات تبدیل و یا ترید کنید. تفاوت بین اثبات کار و اثبات سهام یکی از تفاوت عمده این دو الگوریتم، در میزان انرژی مصرفی است. هنگام استخراج با استفاده از الگوریتم اثبات سهام، نیازی به مصرف برق نیست. به همین دلیل این الگوریتم با مصرف منابع بسیار کمتری کار می‌کند. در هر دو الگوریتم برای کاربران متقلب، مجازاتی در نظر گرفته شده است. به این صورت که اگر کاربری در شبکه‌ای که از الگوریتم اثبات‌کار استفاده می‌کند، مرتکب خطایی شود و تقلب کند، تمام هزینه‌ها و انرژی و منابع خود را به هدر داده است. اما اگر کسی در شبکه‌ای که از الگوریتم اثبات سهام استفاده می‌شود تقلب کند، مقداری از سهم خود را که در شبکه استیک کرده است از دست می‌دهد. این مقدار که برای مجازات از نودها در نظر گرفته می‌شود، به شبکه بستگی دارد. برای آشنایی بیشتر با الگوریتم اثبات سهام، پیشنهاد می‌کنیم این مقاله [17] را بخوانید. مزایا و معایب اثبات کار الگوریتم اثبات‌کار سیستمی بر مبنای معماهای ریاضی است که دارای معایب و مزایایی می‌باشد. مزایا مقاوم در برابر حملات منع سرویس توزیع‌ شده (DDoS)ایجاد محدودیت برای کاربران متقلبمحدود کردن فعالیت های خرابکارانه در شبکه معایب لوازم‌های جانبی پر هزینهدستگاه‌های گران قیمتسختی استخراج به دلیل محدودیت بیت کوینمحاسبات دشوار و معماهای پیچیدهمنجر به متمرکز شدن بلاک چین می‌شودمصرف انرژی زیاد کلام پایانی همان طور که گفته شد، الگوریتم اثبات کار یک روش اساسی برای حل مشکل دوباره خرج کردن است. بیت کوین، اثبات کرده است که برای جلوگیری از دوباره خرج کردن نیازی به مراجع متمرکز نمی‌باشد. کاربران می‌توانند با استفاده از توابع هش و تئوری بازی در یک شبکه غیرمتمرکز به توافق برسند. منبع: coinrivet [18] , bitcoinminershashrate [19] , cryptogeek [20] [1] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%a8%db%8c%d8%aa-%da%a9%d9%88%db%8c%d9%86-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [2] https://blog.valmart.net/%d8%b3%d8%a7%d8%aa%d9%88%d8%b4%db%8c-%d9%86%d8%a7%da%a9%d8%a7%d9%85%d9%88%d8%aa%d9%88-%da%a9%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [3] https://bitinfocharts.com/ru/ [4] https://blog.valmart.net/%d9%84%d8%a7%db%8c%d8%aa-%da%a9%d9%88%db%8c%d9%86-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [5] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%a7%d8%aa%d8%b1%db%8c%d9%88%d9%85-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [6] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d9%85%d9%88%d9%86%d8%b1%d9%88-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [7] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%af%d8%b4-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [8] https://pool.btc.com/ [9] https://v3.antpool.com/home [10] https://www.f2pool.com/ [11] https://2miners.com/ru [12] https://solopool.org/ [13] https://coin.space/ [14] https://www.blockchain.com/ [15] https://www.nicehash.com/profitability-calculator [16] https://blog.valmart.net/%d8%b1%d8%a7%d9%87%d9%86%d9%85%d8%a7%db%8c-%da%a9%db%8c%d9%81-%d9%be%d9%88%d9%84-%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84/ [17] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d9%84%da%af%d9%88%d8%b1%db%8c%d8%aa%d9%85-%d8%a7%d8%ab%d8%a8%d8%a7%d8%aa-%d8%b3%d9%87%d8%a7%d9%85/ [18] https://coinrivet.com/guides/cryptocurrencies/what-is-proof-of-work/ [19] https://www.bitcoinminershashrate.com/what-is-pow-mining/ [20] https://cryptogeek.info/en/blog/proof-of-work-explained

علاقه مندان و سرمایه گذاران ارزهای دیجیتال [1] که می‌خواهند از صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) استفاده کنند، سرمایه گذاری در ETF‌ بیت کوین برای آنها بهترین فرصت را ایجاد می‌کند. برای ایجاد اولین ETF بیت‌کوین مشکلات بسیار زیادی وجود دارد، زیرا کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) هنوز ETF بیت‌کوین را برای بازارهای ایالات متحده تصویب نکرده است.  موسسات و شرکت‌های بزرگ نمی‌توانند به صورت قانونی اقدام به خریدن بیت کوین کنند که بسیاری از کارشناسان حوزه رمزارزها معتقد هستند صندوق‌های قابل معامله (ETF) بهترین راه حل برای این دسته از سرمایه گذاران است. در ادامه مقاله با جزئیات صندوق‌های ETF بیشتر آشنا می‌شویم. صندوق قابل معامله در بورس چیست؟ نوعی صندوق سرمایه گذاری تشکیل شده از اوراق بهادار مانند سهام، اوراق قرضه، کالاها و ارز است که برای معامله در بورس‌های سهام عادی ایجاد شده است. ETF، قیمت یک دارایی را ردیابی می‌کند، به عبارت دیگر تابعی از قیمت آن دارایی مورد نظر است. ETF تا حدودی مشابه صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک (mutual funds) است، با این تفاوت که در صندوق سرمایه گذاری مشترک، سهام در طی 24 ساعت معامله می‌شود، اما در ETF، معمولا به صورت روزانه معامله انجام می‌شود و قیمت آنها در طول روز تغییر می‌کند. ETFها این امکان را برای کاربران خود فراهم می‌کنند تا بدون مالکیت یا مدیریت ارز، وجوه خود را در این دارایی‌ها قرار دهند. ETF‌ بیت کوین چیست؟ صندوق قابل معامله بیت کوین [2]، وجوه قابل معامله در بورس هستند که از قیمت بیت کوین تبعیت می‌کند. ETF‌ بیت کوین این امکان را برای سرمایه گذاران فراهم می‌کند تا بدون دردسر و فرایندهای پیچیده صرافی‌ها، در این ارز سرمایه گذاری کنند. همچنین به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد بدون اینکه درگیر معامله در بازار رمز ارزها شوند، از نوسانات قیمتی بیت کوین سود کسب کنند. نحوه عملکرد ETF‌ بیت کوین به چه صورت است؟ در حال حاضر ETF برای دارایی‌ها و صنایع مختلفی در دسترس است. همانطور که در ابتدای مقاله ذکر شد قیمت ETF بیت‌کوین با توجه به قیمت بیت کوین دارای نوسان است به این صورت که اگر قیمت این ارز افزایش یابد، ETF نیز افزایش می‌یابد. ETF به جای ترید در صرافی ارزهای دیجیتال، در بورس بازارهایی مانند نیویورک (NYSE) یا تورنتو (TSX) معامله می‌شود. مزایای ETF‌ بیت کوین چیست؟ ادغام کردن دارایی‌های سنتی و ارزهای دیجیتال علیرغم رسیدن ارزش بازار [3] ارزهای دیجیتال به 1.5 تریلیون دلار، هنوز هم در برابر صندوق‌های بزرگ سرمایه گذاری سنتی، صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک، سایر موسسات و شرکت‌های بیمه بسیار ناچیز است. ETF ارزهای دیجیتال، اختلاف‌های زیاد بین اقتصاد رمزارزها و اقتصاد جهانی را کاهش می‌دهد. همچنین تاثیر به سزایی در ارزشیابی ارزهای دیجیتال دارد و سرمایه گذاری در رمزارزها را برای سازمان ها و شرکت‌های بزرگ راحت می‌کند. تسهیلات می‌توانید بدون نیاز به اطلاعات از نحوه عملکرد بیت کوین، ثبت نام در صرافی‌ها و یا به خطر انداختن دارایی رمزارز خود، در این ارز سرمایه گذاری کنید. برای مثال اگر رمز ورود به کیف پولی که کوین‌‌ها خود را در آن ذخیره کرده‌اید فراموش کنید، تمام دارایی خود را از دست می‌دهید. اما با استفاده از ETF‌ بیت کوین، سرمایه گذاری در این ارز آسان می‌شود. متنوع سازی ETF می‌تواند شامل چند نوع دارایی باشد، به این صورت که ETF‌ بیت کوین می‌تواند شامل بیت کوین، سهام اپل، فیس بوک و یا موارد دیگر باشد. ETF برای کاهش ریسک سرمایه گذاران، امکان متنوع سازی را فراهم می‌کند. بهره وری مالیاتی بیشتر صندوق‌های بازنشستگی و پناهگاه‌های مالیاتی در جهان امکان خرید بیت کوین [4] را نمی‌دهند. از طرفی، معامله ETF‌ بیت کوین در مبادلات سنتی به دلیل تنظیم توسط کمیسیون بورس اوراق بهادار، واجد شرایط بهره وری مالیاتی است. اطمینان بیشتر ETF تحت نظارت شرکت‌ها معامله می‌شوند، به همین دلیل سرمایه گذاران می‌توانند با خیال راحت سرمایه گذاری کنند و سرمایه و دارایی خود را در اختیار موسسات مربوطه بگذارند، زیرا می‌دانند همه چیز به بهترین نحو ممکن توسط کارشناسان کنترل می‌شود. معایب ETF‌ بیت کوین چیست؟ کارمزد مدیریتی ETF به دلیل راحتی در عرضه، معمولاً کارمزد‌های مدیریت را دریافت می‌کنند. هزینه‌ کارمزد بخشی از کل سهام است که با توجه به مدت سرمایه گذاری در یک صندوق قابل معامله در ارزهای دیجیتال، نیاز به کارمزد‌های بالای مدیریتی دارد. عدم دقت به دلیل وجود دارایی‌های متنوع در ETF، قیمت بیت کوین به صورت دقیق ردیابی نمی‌شود و قیمتی که در صرافی‌های رمزارزی معامله می‌شوند در صندوق‌های ETF نمی‌باشند. به این صورت که اگر قیمت این ارز 50 درصد رشد داشته باشد، در ارزش صندوق قابل معامله در بورس اعمال نمی‌شود. متمرکز بودن ETFها ارزهای دیجیتال بر خلاف بانک‌ها غیر متمرکز هستند و توسط هیچ نهادی کنترل نمی‌شوند. به همین دلیل از سطح حریم خصوصی بیشتری برخوردار هستند. اما با سرمایه گذاری در ETFها این امکان فراهم می‌شود تا متصدیان این صندوق ها از ارزهای شما محافظت کنند، که همین منجر به متمرکز بودن و از بین رفتن حریم خصوصی می‌شود که با غیرمتمرکز بودن شبکه بیت کوین در تضاد است. بیت کوین با استفاده از شبکه بلاک چین حریم خصوصی را برای سرمایه گذاران خود حفظ می کند. این رمزارز برخلاف صندوق‌های ETF که توسط دولت‌ها تنظیم می‌شود، کاملا مستقل عمل می‌کند و زیر مجموعه شخص یا نهاد خاصی نمی‌باشد. محدودیت در ترید ارزهای دیجیتال ارز دیجیتال بیت کوین را می‌توان با سایر ارزهای دیجیتال نظیر اتریوم [5]، لایت کوین [6]، ریپل [7] و... ترید کرد. اما ETF‌ بیت کوین را نمی‌توان با سایر رمزارزها ترید کرد زیرا این یک ارز نیست، بلکه صندوق سرمایه گذاری است که تنها از قیمت بیت کوین تبعیت می‌کند. کلام آخر صندوق‌های ETF بیت‌کوین به سرمایه‌گذاران در بازارهای مالی اجازه می‌دهند با به صورت غیرمستقیم خرید و فروش بیت کوین بپردازند. این امر می‌تواند یک راهکار مناسب برای پذیرش بیشتر رمزارزها به عنوان یک کلاس دارایی جدید باشد. اگرچه این اتفاق به‌طور کلی می‌تواند مثبت تلقی شود، اما در بلندمدت ممکن است بیت کوین را در جهت متمرکز شدن هل بدهد که این امر مغایر با ماهیت بلاکچین است. با این حال نمی‌توان به طور کلی در مورد تاثیر ETF بر قیمت بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال نظر قطعی داد و باید دید که تصویب ETF رمزارزها در آینده چه اثری خواهد داشت؟ منبع: corporatefinanceinstitute [8] , coinmarketcap [9] , investopedia [10] [1] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [2] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%a8%db%8c%d8%aa-%da%a9%d9%88%db%8c%d9%86-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [3] https://blog.valmart.net/%d9%85%d8%a7%d8%b1%da%a9%d8%aa-%da%a9%d9%be-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [4] https://blog.valmart.net/%d9%86%d8%ad%d9%88%d9%87-%d8%ae%d8%b1%db%8c%d8%af-%d8%a8%db%8c%d8%aa-%da%a9%d9%88%db%8c%d9%86/ [5] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%a7%d8%aa%d8%b1%db%8c%d9%88%d9%85-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [6] https://blog.valmart.net/%d9%84%d8%a7%db%8c%d8%aa-%da%a9%d9%88%db%8c%d9%86-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [7] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%b1%db%8c%d9%be%d9%84-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [8] https://corporatefinanceinstitute.com/resources/knowledge/other/bitcoin-etfs/ [9] https://coinmarketcap.com/alexandria/article/what-is-a-crypto-etf [10] https://www.investopedia.com/investing/bitcoin-etfs-explained/

کسانی که تازه وارد بازار ارزهای دیجیتال شده‌اند ممکن است، با اصطلاح ارزش بازار یا مارکت کپیتالیزیشن (market capitalisation) که به صورت اختصاری مارکت کپ (market cap) هم گفته می‌شود رو به رو شوند. اما ارزش بازار و دلایل اهمیت آن و همچنین موارد استفاده آن در بازار ارزهای دیجیتال چیست؟ با ما همراه باشد تا در ادامه به توضیح و بررسی آن بپردازیم. مارکت کپ چیست؟ مارکت‌کپ نشان‌دهنده‌ی ارزش کل سهام یک شرکت است که برای محاسبه آن کافیست تعداد کل سهام ضرب در قیمت فعلی بازار یک سهم شود. برای مثال برای محاسبه ارزش بازار یک شرکت که دارای 10 میلیون سهام و قیمت هر کدام معادل 100 دلار است کافیست آن‌ها را در هم ضرب کرده و عدد حاصل، یعنی یک میلیارد دلار ارزش بازار آن شرکت محسوب می‌شود. از ارزش بازار برای ارزیابی کوین موردنظر برای خرید استفاده می‌شود. مارکت کپ ارزهای دیجیتال چیست؟ برای محاسبه ارزش بازار ارزهای دیجیتال باید تعداد کوین‌های موجود در گردش ضرب در قیمت فعلی یک واحد کوین شود. برای درک بهتر این موضوع دو شبکه به نام‌های آلیس کوین و باب کوین را تصور کنید. در حال حاضر شبکه‎ی آلیس کوین 1000 کوین در حال گردش، اما باب کوین با استفاده از مکانیزم اثبات کار 60000 کوین در حال گردش دارد. در حال حاضر قیمت آلیس کوین 100 دلار و قیمت باب کوین 2 دلار است. حال برای محاسبه‌ی ارزش بازار باید مراحل زیر را انجام دهیم: ارزش بازار = تعداد کوین‌های در گردش × قیمت فعلی یک واحد از کوین‌ها ارزش بازار آلیس کوین = 1000 × 100 دلار = 100000 دلار ارزش بازار باب کوین = 60000 × 2 دلار = 120000 دلار حتی اگر قیمت کوین‌های باب کوین 5 برابر ارزان‌تر از قیمت کوین‌های آلیس کوین باشد، باز هم ارزش بازار باب کوین بیشتر است. به همین دلیل برای ارزیابی یک شبکه نباید تنها به قیمت هر کوین توجه کرد بلکه باید ارزش بازار آن را نیز در نظر بگیریم. موارد استفاده مارکت کپ چیست؟ با استفاده از مارکت‌کپ می‌توان ارزش بازار ارزهای دیجیتال را با یکدیگر مقایسه و بهترین گزینه را برای سرمایه گذاری انتخاب کرد. ارزهای دیجیتال بر اساس ارزش بازار خود به 3 دسته تقسیم می‌شوند: ارزهای دیجیتالی که ارزش بازار زیادی دارند ارزش بازار اتریوم [1]و بیت کوین [2] تقریبا بیش از 10 میلیارد دلار است. سرمایه گذاران آن‌ها را به دلیل داشتن نقدینگی زیاد و پتانسیل رشد، به عنوان یک سرمایه گذاری با ریسک کمتر انتخاب می‌کنند. حتی خروج تعداد زیادی از سرمایه گذاران در این ارزها هم بر قیمت آن تاثیر زیادی نخواهد داشت. ارزهای دیجیتالی که ارزش بازار متوسطی دارند ارزهایی که مارکت کپ متوسطی دارند به طور میانگین دارای ارزش بازار بین 1 تا 10 میلیارد دلار هستند. به این منظور که دارای رشد بالقوه نیستند و سرمایه گذاری در آن‌ها با ریسک بیشتری همراه است. ارزهای دیجیتالی که ارزش بازار کمتری دارند ارزش بازار این ارزها تقریبا کمتر از یک میلیارد دلار است و حساسیت بیشتری نسبت به بازار دارند. همچنین نوسان قیمت آن‌ها بیشتر از سایر ارزهای دیجیتال است. مارکت‌کپ مقیاسی برای ارزیابی ارزش کل رمزارزها است، اما توجه به روند بازار و وضعیت مالی خود برای سرمایه گذاری، بسیار حائز اهمیت هستند. دلایل اهمیت مارکت کپ ارزش بازار، شاخصی برای مرتبط بودن با کوین‌ها با توجه به نکته‌ای که در ابتدای مقاله ذکر شد، از ارزش بازار برای ارزیابی کوین مورد نظر هنگام خرید استفاده می‌شود. هرچه ارزش بازار یک کوین بیشتر باشد به این معنی است که تقاضا برای سرمایه گذاری در آن کوین نیز بیشتر است. همچنین نشان دهنده‌ی این است که کاربران زیادی آن رمزارز را ذخیره کرده‌اند و یا به استخراج آن می‌پردازند. ارزش بازار، نشان دهنده‌ی محبوبیت و نوسان یک ارز در دراز مدت بسیاری از افراد معتقدند که این شاخص می‌تواند گمراه کننده باشد زیرا ترس از سرمایه‌گذاری روی کوین‌هایی با ارزش بازار کم یا بیش از حد امیدوار بودن به کوین‌هایی با ارزش بازار بالا، سرمایه‌گذاران را ناامید می‌کند. سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری باید به نوسان قیمت یک ارز توجه کنند. عاقلانه‌ترین تصمیم این است که کوین‌هایی که از پتانسیل رشد بیشتر و نوسان قیمت کمتری برخوردار هستند برای سرمایه گذاری انتخاب شوند. عواملی که باعث تغییر مارکت کپ می‌شود قیمت هر کوین در ارزهای دیجیتال تاثیر بسیار زیادی بر ارزش بازار آن ارز دارد. به همین دلیل هنگامی که قیمت کوین افزایش یابد، ارزش بازار آن رمزارز هم نیز بیشتر می‌شود. این فرایند در تعداد کوین‌های در گردش هم صدق می‌کند. برای مثال اگر شرکتی تعداد کوین‌های خود را افزایش دهد با فرض ثابت بودن قیمت کوین، ارزش بازار آن رمزارز نیز بیشتر می‌شود. نتیجه‌گیری برای ارزیابی ارزش یک ارز باید به چند نکته توجه داشته باشید. اگر می‌خواهید سرمایه گذاری کنید باید در مورد پروژه‌ی خود بسیار تحقیق کنید و اطلاعات مفیدی به دست آورید، زیرا مارکت کپ تنها یکی از ویژگی‌هایی است که هنگام سرمایه گذاری باید به آن توجه کرد. هرچه ارزش بازار یک ارز بیشتر باشد، احتمال از بین رفتن کوین‌ها بسیار کاهش می‌یابد. منبع: blog.fasset [3] , coinbase [4] , academy.binance [5] [1] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%a7%d8%aa%d8%b1%db%8c%d9%88%d9%85-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [2] https://blog.valmart.net/%d8%a7%d8%b1%d8%b2-%d8%af%db%8c%d8%ac%db%8c%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%a8%db%8c%d8%aa-%da%a9%d9%88%db%8c%d9%86-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/ [3] https://blog.fasset.com/the-value-of-crypto-market-capitalization-do-coin-prices-matter/ [4] https://www.coinbase.com/learn/crypto-basics/what-is-market-cap#:~:text=For%20a%20cryptocurrency%20like%20Bitcoin,price%20of%20a%20single%20coin. [5] https://academy.binance.com/en/articles/crypto-market-capitalization-explained